Starring:
Jodie Foster, Kate Winslet,
Christoph
Waltz, John C. Reilly
1h20,
France, Germany, Poland, Spain, 2011
شاید برای اونایی که می دونن
من از یکی دو تا از فیلم های پولانسکی
بیشتر خوشم نمی آد و بعد از Bitter Moon عهد
بستم که دیگه طرف فیلم های پولانسکی نرم،
عجیب باشه که بشنون این فیلم واقعا لذت
بخشه و به دلایل بسیار. اول
اینکه نه تنها فیلم اقتباسی از خدای کشتار
یاسمینا رضا است که خود یاسمینا رضا هم
یکی از نویسنده هاست. گروه
بازیگران محشره. جودی
فاستر عالیه، جان رایلی که معمولا در سایه
قرار می گیره، بیشتر به چشم میاد، کیت
وینسلت که نقش خیلی هم جای کار نداشته،
مثل همیشه خوبه و البته کریستف والتز!!!
کریستف والتز نازنین معرکه
است. همه گفتگوها، واکنش
ها و حتی ایستادنش همه صحنه رو تحت شعاع
قرار می ده.
خب بدجنسی اش اینه که گفتگوها
و بازی ها انقدر خوبن که کارگردانی پولانسکی
اصلا به چشم نمیاد. اما از
اونجاییکه بیشتر فیلم تو فضای بسته می
گذره و حجم گفتگوها هم زیاده، احتمال
اینکه فیلم شبیه نمایش بشه، زیاد بود.
اما کارگردانی با وجود اینکه
محسوس نیست، پر تحرکه. دوربین
همه اش در حال حرکته و در عین حال هر ۴
شخصیت معمولا تو نماهای متوسط تو کادرن.
من یادمه که سر Death and Maiden
به همین دلیل حوصله ام سر رفت.
این فیلم از اون نظر از مرگ و
دوشیزه به شدت بهتره! به
هر حال دیدنش توصیه می شه.
No comments:
Post a Comment