برای دوست صورتی کمرنگ

با دوستم رفته بودیم کفش بخره (این دوست من کفشوفیله! یعنی جدیدا به این نتیجه رسیده باید کارتش رو نیاره بیرون وگرنه همه راه ها به کفش فروشی ختم می شه!). مغازهه اعلام کرده بود که کفش هایی که علامت خورده، دومین جفت نصف قیمت حساب می شه. این دوست منم عدل یه کفش ستاره ندار (ای انحراف ها!) انتخاب کرده بود. منم داشتم شوخی می کردم که می خوای جای ستاره ها رو عوض کنیم و یه دفه خنده ام گرفت فکر کردم اگه دوست صورتی بود الان می گفتیم اون وقت کفش ها رو که بپوشه و راه بره، می شنوه not mine! not mine! و حتی اگه حالش خوب باشه و تندتر راه بره می شنوه not not mine! Not not mine!