مینا ۹۱

دراز کشیده بودم، کتاب می خووندم. اون مدلی که از آرنج به وسط دماغ آدم وتر وصل می شه. جنبش های نامحسوس مینا واری در وسط ضلع پایه مثلث به چشم می خورد و یه دفه ها ها ها ها!!! هی هی هی هی! هو هو هو هو! مآنی ببین چیکار داره می کنه! ها ها ها ها! (نوکش با گوش من ۷ میلیمتر فاصله داشت!) و من شونصد متر پریدم هوا! اصولا تارهای صوتی این بشر چقدره مگه که این صدا رو با اون فرکانس تولید می کنه! فکر می کنین به اشتباه خودش پی برد و به درک جدیدی از زندگی دست یافت؟ نه این پایان خوش فیلم های جشنواره ای هست! به خندیدن ادامه فرمودن!