یادمه
نیکلاس می گفت فرانسه یه زبون زنونه است
(نیکلاس آمریکاییه!)
و وقتی مردا فرانسه حرف می
زنن، یه جوریه! حالا من
این فیلم تین ایجری های آمریکایی رو که
به فرانسه می بینم اصولا خنده ام می گیره
که زبون عامیانه نوجوانانه آمریکایی چقدر
به فرانسه مودبانه شده! بچه
ها تو مدرسه به هم می گن شما!
اکشن
های آمریکایی هم به ایتالیایی خنده دار
از آب در میان! آدما می زنن
همدیگه رو تیکه پاره می کنن و در عین حال
شعر دکلمه می کنن! از اون
ور، برا دوستم یه مستند ایرونی فرستاده
بودم، برام نوشته کاش معنی شعرها رو می
نوشتی. هیچ شعری تو مستنده
نبود. پارسی به نظرش آهنگین
میاد. قبلا هم بهم گفته
بود از وقتی پارسی رو شنیده کاملا می تونه
از عربی تشخیصش بده چون عربی خشن و پر از
صداهای حلقیه و پارسی روون تر و آروم تره.
دنیای زبون ها دنیای عجیبیه.
دیگه نمی دونم دل می خواست برج
بابل کامل می شد یا نه!
P. S. The Tower of Babel by Pieter Bruegel the Elder (1563)
No comments:
Post a Comment