Director: Al Pacino
Starring: Al Pacino, Penelope Allen, Alec Baldwin, Kevin Stacy, Estelle Parsons, Aidan Quinn, Winona Ryder, Harris Yulin
1h47, 20th Century Fox, 1996.
فکر کنم شد بار سوم. هیچ ربطی هم به عشق جاودان من (دقت کردین من چند تا عشق جاودان دارم؟) به ال پاچینو نداره! یکی از بهترین اقتباس های شکسپیریه که (با احترام به همه شکسپیرسازان به خصوص عالیجناب مستطاب کنت برانا با نسخه های 4، 8، 12، 16 ساعته شون (خدا طولانی ترشون کنه!) از تراژدی های ویلی!) آدم رو اصلا خسته نمی کنه. تماشاگر پا به پای ال پاچینو جلو میاد، نمایشنامه براش تحلیل می شه، واکنش مردم عادی و نخبه ها رو می بینه، با شیوه های نزدیک شدن بازیگرا به نقش آشنا میشه (اصلا موضوع فیلم اینه که چرا بازیگرای آمریکایی نمی تونن نقش های شکسپیری بازی کنن؟) و ریچارد سوم که یکی از پیچیده ترین قهرمان های شکسپیر هست رو درک می کنه. به علاوه پاچینو در استفاده از تکنیک های سینمایی شاهکار کرده. مثلا جمله یک شخصیت رو که قبلا شنیدین و برای فهمیدن یه شخصیت دیگه تو نیم ساعت بعدی فیلم لازمه و ممکنه یادتون نباشه رو به صورت صدای روی تصویر، یه اینسرت سریع یا حتی سوپرایمپوز تکرار می کنه. کلی هم تکنیک فاصله گذاری برشتی هست که الان حوصله اشو ندارم. برین فیلمو ببینین خودتون می فهمین!
صحنه هایی که دوست دارم: به شدت زیادن!
عنوان بندی فیلم که اول نوشته می شه
King Richard
بعد تبدیل میشه به
Looking for Richard
فیلم واقعا هر دوتاشه. یعنی هم خود نمایش، هم یه جور تحقیق درباره این نمایش!
مهاجری که لهجه هم داره و میگه شکسپیر نگا نمی کنه و سریالای تلویزیونو می بینه. بعد وقتی می خواد بره به ال پاچینو می گه بودن یا نبودن؟ مساله این است! و ال پاچینو چشماش قد توپ پینگ پنگ می شه!
ال پاچینو در حالیکه داره یکی از جمله های ریچارد رو تکرار می کنه، پرده رو باز می کنه و شکسپیر رو یکی از صندلیا نشسته و داره نگاش می کنه (کابوس هر بازیگریه، نه؟)! پرده رو می بنده و می گه (حوصله ندارم کی برد رو انگلیسی کنم، خودتون اف ورد رو اضافه کنین!). این صحنه یه بار دیگه آخرای فیلم وقتی یه قسمت از نمایش رو یه تغییر کوچولو می دن تکرار می شه و شکسپیر سر به نشانه تاسف (اضافه اقترانی؟) تکون می ده.
ال پاچینو/ ریچارد که پس از صحنه فریب دادن ملکه ان/ وینونا رایدر (شما بخونین خر کردن؟ دختره سر جنازه شوهرش قبول میکنه زن کسی بشه که شوهر و پدرش رو کشته!) رو به دوربین یه لبخند بدجنسی می زنه و میگه می گیرمش!
کوین اسپیسی/ باکینگهام که باید کم کم به ریچارد نزدیک تر بشه، به کلاه بیس بالش که عین مال پاچینوه اشاره می کنه و میگه هر نوع تاثیرپذیری رو تکذیب می کنم و پاچینو باز یه لبخند بدجنسی می زنه.
ال پاچینو که به یه سری ادم گوش می ده که با نوشته های شکسپیر کارای عجیب غریب کردن، مثلا هملت رو کردن یه خواننده بلوز و به دستیارش می گه حالم بده، منو از اینجا ببر بیرون.
آخر فیلم بعد از مرگ ریچارد که دستیار فیلمبردار می گه تموم شد. هنوز 10 فوت فیلم داریما و فیلمبردار یه نگا به جنازه ریچارد می کنه و میگه هیچی نگو که الان پا می شه و می خواد ادامه بده!
صحنه هایی که دوست دارم: به شدت زیادن!
عنوان بندی فیلم که اول نوشته می شه
King Richard
بعد تبدیل میشه به
Looking for Richard
فیلم واقعا هر دوتاشه. یعنی هم خود نمایش، هم یه جور تحقیق درباره این نمایش!
مهاجری که لهجه هم داره و میگه شکسپیر نگا نمی کنه و سریالای تلویزیونو می بینه. بعد وقتی می خواد بره به ال پاچینو می گه بودن یا نبودن؟ مساله این است! و ال پاچینو چشماش قد توپ پینگ پنگ می شه!
ال پاچینو در حالیکه داره یکی از جمله های ریچارد رو تکرار می کنه، پرده رو باز می کنه و شکسپیر رو یکی از صندلیا نشسته و داره نگاش می کنه (کابوس هر بازیگریه، نه؟)! پرده رو می بنده و می گه (حوصله ندارم کی برد رو انگلیسی کنم، خودتون اف ورد رو اضافه کنین!). این صحنه یه بار دیگه آخرای فیلم وقتی یه قسمت از نمایش رو یه تغییر کوچولو می دن تکرار می شه و شکسپیر سر به نشانه تاسف (اضافه اقترانی؟) تکون می ده.
ال پاچینو/ ریچارد که پس از صحنه فریب دادن ملکه ان/ وینونا رایدر (شما بخونین خر کردن؟ دختره سر جنازه شوهرش قبول میکنه زن کسی بشه که شوهر و پدرش رو کشته!) رو به دوربین یه لبخند بدجنسی می زنه و میگه می گیرمش!
کوین اسپیسی/ باکینگهام که باید کم کم به ریچارد نزدیک تر بشه، به کلاه بیس بالش که عین مال پاچینوه اشاره می کنه و میگه هر نوع تاثیرپذیری رو تکذیب می کنم و پاچینو باز یه لبخند بدجنسی می زنه.
ال پاچینو که به یه سری ادم گوش می ده که با نوشته های شکسپیر کارای عجیب غریب کردن، مثلا هملت رو کردن یه خواننده بلوز و به دستیارش می گه حالم بده، منو از اینجا ببر بیرون.
آخر فیلم بعد از مرگ ریچارد که دستیار فیلمبردار می گه تموم شد. هنوز 10 فوت فیلم داریما و فیلمبردار یه نگا به جنازه ریچارد می کنه و میگه هیچی نگو که الان پا می شه و می خواد ادامه بده!
No comments:
Post a Comment