مغز یا دست؟

چرا من وقتی به شماره های حساب یا کارت اعتباریم فکر می کنم، غلط واردشون می کنم و وقتی دستام بدون دخالت مغزم عمل می کنن درست می نویسن؟ خوبه به جز ۴ شماره اول همه شماره ها رند هستن. البته نکته جالب زندگی من اینه که معمولا شماره ها برام رند در میان (یا من بالاخره یه ارتباط ریاضی بین شماره ها کشف می کنم). این شامل گواهینامه، کارت ملی (اینو واقعا همه فکر می کردن من با کسی فامیلم که شماره ام اینه!!) و حتی شماره کارت ورود به جلسه کنکور میشه (من همین جا از همه شماره هایی که طی این سال ها زحمت کشیدن روی کارت های من قرار گرفتن و خانواده محترم رجبی تشکر می کنم!).

پ. ن. ۱ یادمه شلدن کوپری که در پست های قبل معرفی شد، می گفت اول مغزتو روشن کن، بعد کامپیوتر رو. البته من اون موقع ۱۵ سالم بود و عادت داشتم ۹۸۳ دستور به ابرکامپیوتر ایشون بدم و وقتی موفق شدم پنتیوم تری (اون موقع بالاترین مدل بود) رو به ۴۸۶ تبدیل کنم،  صدا بزنم که دایییییی (لو دادم دیگه!!!!)این باز هنگ کرد! نگین چطور یه شلدن کوپر به من اجازه می داد به ابرکامپیوترش دست بزنم. شلدن کوپر ها اتفاقا زیر کیت های کامپیوتری حلبی شون، لحیم هایی از طلا دارن (ارجاع به قسمت های شلدن و پنی)، مخصوصا اگر اعتقاد داشته باشن خواهرزاده شون باهوش ترین فرد خانواده ست (بعد از خودشون البته!!!).