آهنگ های شاد ایرانی یا سندرم در پیتیسم حاد؟

دقت کردید که 83% آهنگ های شاد در پیت اند؟ عکس قضیه البته صادق نیست. تقریبا 98% آهنگ های در پیت شادند! (آمار من رو باور ندارید، خب خودتون جامعه آماری رو بررسی کنین!) قضیه وقتی بامزه میشه که رفتین یه تولد 4-5 نفره. شما و دوست خارجی اسپورت پوشیدید کاملا. (خب تولد 4-5 نفره است، مراسم تونی که نیست!) بعد دوستان ایرانی با دکلته و لباس شب منجوق دوزی شده و پوست روباه وارد می شن. انقدر که شک می کنین، خونه 20 متری دوستتون لابد تغییر کاربری داده و مراسم کن قراره اینجا برگزار شه. بعد یادتون می افته که امسال ناتالی پورتمن و جانی دپ و رابرت دنیرو میان کن و زشته با شلوار جین لابد. (چقدر هم جانی دپ  اسموکینک پوشه!) بعد دوستان میان آهنگ می ذارن برای رقص. مفهوم در حد جلبک نپخته! معنا در حد آش شلغم! چنان هم با حس و حال باهاش می خونن و می رقصن که این دوست خارجی طفلک گیر می ده یعنی چی؟ اینا چی می خونن. واقعا فکر می کنین من کوچکترین تلاشی می کنم که می خوام دورت بگردم، نمی خوای برمی گردم رو به فرانسه ترجمه کنم؟ نه واقعا؟
 

پ. ن. 1 انقدر کمیک بود قضیه که من رسما ولو شده بودم می خندیدم. نه به اون پوست روباه، نه به این ابتذال موسیقایی! آخرش خانم ها التفات فرمودن که تو هم هی روشنفکر بازی در بیار. مگه میشه کسی از این آهنگ ها خوشش نیاد! حتما خودتم رو ام. پی. تریت داری. (آقا بیا بگرد!!)
 

پ. ن. 2 صاحب مجلس من رو ارشاد کرد کلی. باز هر چند دقیقه یکبار و با هر آهنگ جدید، روز از نو روزی از نو. مخصوصا یکی که چنان هم آوایی می کرد، سرشو هم تکون می داد، یه جوری که انگار مفاهیم عمیقه و لطایف ظریفه (گفتم سعی می کنم عربی حرف نزنم، نگفتم که باهاش شوخی هم نمی کنم که!) آثار رو داره مزمزه می کنه!
 

پ. ن. 3 در این درپیت گوش کنی اجباری مطلع شدیم که آهنگ های برادر جواد یساری بازخوونی شده. آقا دمتون گرم! نکنه این انژری، وقت و پول و صرف مثلا بنان بکنیدا!
 

پ. ن 4 مسالهٌ : آیا آهنگ شاد نمیشه مفهوم هم داشته باشه؟ تو آهنگ های انگلیسی، فرانسوی و بعضی آهنگ های قدیمی خودمون یه نمونه های هستا!
 

پ. ن 5 اما خداییش من آخرش ارتباط بین شوهر کردن پریوش و دربدری جمعی آقایان راوی رو نفهمیدم. این آهنگ ها (حداقل برای من) به شدت نیاز به پانوشت داشت!