Friday, 29 July 2011

Easter Parade


Director: Charles Walters    
Producer  Arthur Freed  
Starring : Fred Astaire Anne Miller, Peter Lawford
1:37, MGM , 1948



اولین و تنها کمدی موزیکال فرد آستر و جودی گارلند. پر از آوازهایی که هزار بار شنیدیم و ولی نمی دونیم مال کدوم فیلمه! البته ترانه ها از اروینگ  برلین هست که نویسنده اکثر ترانه هاییه که تو اون دوران کالت شدن و مردم هنوزعاشقشونن! مثل 99% موزیکال ها یه تجربه آفتابی آرامش بخش (از دید من سنت سینمای موزیکال به سرگذشت شگفت انگیز آملی پولن ختم میشه، نه رقصنده در تاریکی!!)

بهترین رقص ها و آهنگ ها: تقریبا هرچی که تو فیلم می بینید.
رقص افتتاحیه فرد آستر که آهنگش
  هست و تو کامنتری توضیح می دن که استثناً صدا سر صحنه بوده و از اونجاییکه صدای دستکم 8 تا طبل رو درآوردن جز طراحی رقص بوده، آستر باید زمان بندی نجومی می کرده که دقیقا موقعی ضربه بزنه که با موسیقی هماهنگ باشه.
 

رقص تپ ان میلر که معروف بوده تو هر دقیقه می تونه 500 تا تپ بزنه. جالب اینکه میلر تو دوران بعد از توسط-شوهر-مست- از- پله- پرت شدگی بوده و چون 9 ماهه حامله هم بوده به شدت آسیب می بینه. بچه هم می میره. خودش (چقدر وحشتناکه آدمایی که انقدر خوشگل بودن، اینجوری پیر بشن! الیزابت تیلر یه نمونه دیگه شه!) تو مصاحبه دی وی دی میگه که تموم ستون فقراتش تو آتل بوده، اما رقص با فرد آستر آرزوی هر رقصنده ایه! روزا آتل ها رو باز می کرده برای رقص و شب ها دوباره برمی گشته تو آتل. می گفت تو تمام صحنه ها به شدت درد داشته، اما این فیلم مخصوصا همون رقص تپ که گفتم  یکی از بهترین رقص های زندگی حرفه ایش هست.
 
فرد آستر! فرد آستر عزیز! نقش اصلی مال جین کلی بوده که هفته قبل از فیلمبرداری مچ پاش می شکنه. تهیه کننده با حضور آستر مخالف بوده چون آستر طرفای 50 سالش بوده (و جودی گارلند بیست و خورده ای!)  و تازه خودشو هم بازنشسته کرده بوده. همه رقص های آستر (لازمه اصلا بنویسم؟) محشرن. بهترینشون اونیه که آستر اسلوموشن می رقصه و در پس زمینه سرعت رقصنده ها عادیه! من تا قبل از مصاحبه ها فکر می کردم که این یه صحنه تکنیکیه و می خواستم برم تحقیق کنم که تکنیک های پدربزرگ پرده آبی تو دهه 50 چی بوده. اما تو مصاحبه ها می گن که این صحنه فقط آستره!   
WOW!!!

جودی گارلند، جودی گارلند عزیز! میشه فیلمی که گارلند توشه رو دوست نداشت؟ اولای فیلم که رقص کلاسیک آستر رو با زمان بندی های غلطش به هم می زنه معرکه است. اما دو تا ولگرد آخرهای فیلم خود خود گارلنده! همه آهنگ هایی هم که می خونه محشرن!  یه آهنگ محشر هم به نام

Mr. Monotony 
هم که از اوتی های فیلمه، به دی وی دی اضافه شده (وقتی ببیند که بالای 100 تا برداشت برا هر آهنگ و رقص می گرفتن، دلتون برا بازیگرا می سوزه واقعا! تازه آهنگه تو تدوین حذف شده!!) آهنگ هایی که دوست داشتم رو اینجاها بشنوید: 

I’m just a fella/ a fella with an umbrella/ looking for a girl who saved her love for a rainy day

We are a couple of swells/ we stop at the best hotels
Never saw you look quite so pretty before/ Never saw you dressed quite so lovely what's more
 
(ترانه اصلی رو پیدا نکردم این ورژن جودی گارلنده! بقیه شو دیگه خودتون برین ببینین!)


No comments:

Post a Comment