خواننده عزیز
آیا هنوز متوجه نشده ای که نویسنده این وبلاگ (صاحب این قلم سابق!) مبتلا به ای. دی. دی حاد است؟ (بابا بیماری روانی چیه؟ یعنی
Attention Deficit Disorder)
و این یکی از دلایلی است که بارنی را دوست دارد و به شدت از جمله معروف او (فهمیدین کدوم! کوچه علی چپ دست راسته!) لذت می برد؟ (یعنی تا حالا فکر نکردین این پرانتز تو پرانتز تو پرانتز برای چیه؟) آیا بر اعصاب پولادین و اراده معلمانی که در گذر زمان توانسته اند او را در کلاس نگهدارند (و شمارشان به عدد غرورآفرین ۵ می رسد!) درود نفرستاده ای؟ اگر با او کلاس داشته ای به ذهنت نرسیده که معلم بودن یک ای. دی. دی دار! چه کار ناممکنی است؟ (اهریمن ۱ هر چند وقت یکبار می پرسه نه جداً؟ چطور میشه تو معلم بوده باشی؟) آیا سیزن فینالی بیگ بنگ تیوری (کلاس نذاشتم به خدا! همزه رو پیدا نمی کنم!) در مقایسه با بقیه قسمت های فصل ۴ ننر نبود؟ (واقعاً از یک ای. دی. دی حاد انتظار دارین تداوم متن رو حفظ کنه؟ نه واقعاً؟) آیا تعداد آیاهای این متن بیش از حد مجاز نشده است؟
اگر هیچکدام از سوالات فوق به ذهنت نرسیده است، تبریک می گویم. خودت احتمالا ای. دی. دی دار هستی! به دفترچه مجازی من خوش آمدی! از دیدنت خوشحالم
figuratively! of course!
No comments:
Post a Comment