By Gregory LaCava
Katherine Hepburn, Ginger Rogers, Lucille Ball
RKO, ۱۹۳۷
یه فیلم دیگه درباره دنیای بی رحم تاتر. یه پانسیون برای دخترای تاتری آماتور با ورود تری رندل (کترین هپرن) پولدار به هم می ریزه. تری هم باید با دخترا کنار بیاد، هم بتونه به پدرش ثابت کنه که استعداد بازیگری داره. اما موفقیت هم بهای خودش رو داره.
یکی دیگه از زن های باهوش و قوی که کترین هپرن بازی کرده. دیدن هپرن در نقش یه بازیگر ناشی واقعا بامزه است (همون طور که دیدنش در نقش زنی که اصطلاحات اولیه بیس بال رو بلد نیست تو زن سال معرکه بود. مخصوصا اگر می دونستین که هپرن خودش بیس بال هم بازی می کرده). اما نقش های فرعی محشرند. از جینجر راجرز که شکنندگیشو پشت شوخیا و درگیریاش با دیگران مخفی می کنه تا پیرزنی که نمی خواد قبول کنه که دوره اش سپری شده.
صحنه دوست داشتنی: وقتی تری دروغ بودن همه ادعاهای تهیه کننده تاترو که دخترا رو باهاشون گول می زنه رو، با ادله و براهین!!! به رخش می کشه و مجبورش می کنه واقعا درباره نقش حرف بزنه!
بازی تری تو شب افتتاحیه. وقتی که در واقع داره درباره مرگ کی حرف می زنه و در واقع برای کی بازی می کنه و همه فکر می کنن نمایشه. صورت خیس دخترای پانسیون تو ردیف اول هم عالیه. صحنه وقتی کامل می شه که یه منتقد تاتر به تهیه کنندهه می گه این دخترک خاصیت غریبی داره، مثل اونی که پارسال معرفی کردی. اسمش چی بود؟ کی؟ و تماشاگر می دونه که کی مرده.
No comments:
Post a Comment