برداشت اول
با دوستم نشستیم تو کافه
دانشگاه.
کریس و باب هم جلومون
در فعالیتن!
از استاد جون ای میل
میاد و هر دو بازش می کنیم.
دوستم بلند می خونتش. دلخور و با احساس توهین شدگی می پرسم
چطور برا تو فرانسه فرستاده برا من انگلیسی؟
یه نیگا به کریس می اندازه و می گه بلند
بخونش!!!
آیکون من چقدر حالم
خرابه دقیقا؟
برداشت دوم
دارم برا دوست سنگالی یه بخش
گرامری رو توضیح می دم.
هی بین فرانسه و
انگلیسی شیفت می کنم.
با حرص می گه نمی دونم
چرا اینو اشتباه کردم.
می گم
اشکال نداره!
C'etait close!! آیکون یه
دوست سنگالی غش کرده و من که دارم قهقرا
رو طی می کنم!!
برداشت سوم
یه عالم به مغز عزیز فشار آوردم
که vide
انگلیسی اش چی می شه؟
و void
تا مدتی خودش رو در
اعماق چین های مغزم مخفی می کنه!
آیکون مغز جان!
یه کم تلاش کن خب!!
اون بالا نشستی چیکار
می کنی دقیقا؟
برداشت چهارم
دوست سنگالی بادوم زمینی ها
رو تو فروشگاه نشون میده و می پرسه این به
فارسی چی می شه و من فکر می کنم peanuts؟ cacahuetès
؟ و در کمال شرمندگی و خجالت
می گم صبر کن! الان یادم
میاد! الان یادم میاد!
آیکون مغز جان دیگه شورش رو
درآوریا!!!
برداشت پنجم
یه مطلب می نویسم. بعد
می خونمش و غریبه!! دوباره
می خونمش می بینم حرف اضافه ام غلطه!!
آیکون شرم بر من!!! (الان
اون دوستایی که من سالها راس-وار
(آیکون چه انتظاری دارین
از یه فرندزهالیک؟ تو یکی از پست های هفته
پیش فرزند رو نوشته بودم فرندز!) از
پارسی شون ایراد گرفتم چقدر خوشحالن!!
آیکون آه جگر سوز!!)
برداشت شش
از دست این جمیل که نمی دونم
چرا نامرئی از کنار من رد شده بود، ساعت
۹ صبح (اینجا یعنی کله
سحر!!) به یه آقای دکتری که
دوست بستنی چکه کن ایناست، اس. ام.
اس. دادم at
the door!! (فکر کن ساعت نه صبح یه
اس. ام. اس.
از دوستِ دخترِ دوستِ مامانت
داشته باشی که نوشته at the door!! آیکون خاک و چوک!!) بعد
به فرانسه سلیس (آیکون این
در بازکن کجاست؟ در این نوشابهه گیر کرده!)
براش نوشتم که ببخشید.
اشتباه شد. (شلدن
کوپر خانواده عقیده داشت که اول مغزت رو
روشن کن! بعد دست هات رو
کار بنداز!! (اینو وقتی می
گفت که من نونصد تا برنامه کامپیوتری رو
به هم گره زده بودم و کامپیوتر بیچاره
CPR- لازم شده بود! فقط
FYI، این اتفاق بیشتر از یک
بار افتاده! (آیکون گربه
چکمه پوش معصوم سوت زنان!!)) بعد
دیدم که متن فرانسه است اما erreur رو
نوشتم error!!! انگار غلط رو
بنویسی قلت!!!
و حکایت همچنان باقی است....
No comments:
Post a Comment