تهدید و انذار!

 

آخه دوست جون های عزیز قربونتون برم! شما کلی دلایل منطقی و غیر منطقی منو برای فیس بوکی نشدن رو نشنیدین کلی؟ آیا مشکل منو با شبکه های اجتماعی اینجوری تو فرهنگ ایرانی اونجوری درک نکردین آیا؟ آیا در گذشته با اون همه مجاهدت و تلاش خستگی ناپذیر تونستین منو بکشونین به ۳۶۰؟ به ارکات؟ آخه نمی شناسین منو؟ واسه چی هی چپ و راست دعوتنامه برا من می فرستین با پیام های شخصی که معلوم شه دعوتنامه الکترونیک نیست و مغز متفکر شما پشتشه؟ مگه من از پریا سواستفاده فیس بوکی نمی کنم و اهم و مشروح اخبار رو به سمع و نظر شما نمی رسونم؟ می خواین روی لجبازم رو نشون بدم و پریا رو حذف کنم؟ دلتون میاد آخه وبلاگ به این گلی و نازی و مامانی و cool ای قربانی یه نقص فهمی بشه؟ خب چرا یه کاری می کنین آدم بخواد سرشو بکوفه به دیفال؟ الانم خونم انقدر کثیف شده که با وایتکس هم تمیز نمیشه! (راستی خونت رو کثیف نکن دقیقا یعنی چی؟ یعنی وقتی شما حرصی می شین، حتی در هنگام دم، گلبول ها اکسیژن رو تخلیه می کنن و دی اکسید کربن رو می چسبن؟ اصلا دی اکسید کربن از خود متصاعد می کنن؟ اصلا چرا خون دی اکسید کربن دار کثیف به حساب می اد؟ فقط چون تیره تره؟ بگذریم.) گیر ندین دیگه هی! کوتاه بیاین! آخه پس چی شد آرمان های ما؟ منم هر وقت فیس بوکی شدم می دم تو CNN اعلام کنن! خیالتون راحت! تا اون موقع هم احتمالا به شبکه جدید معرفی شده اصلا!