آقا از ما که گذشت!
امروز رفتیم و
درخواست اقامت یک ساله مون رو دادیم ولی
اگر دانشجوی دکترا هستین، یه تبصره ای
هست (که
من امروز فهمیدم!!) که
می تونین از استاد راهنماتون یه نامه
ببرین که جناب مستطاب اداره مهاجرت سلامٌ
علیکم!
دانشجوی ضمیمه!!! تا دو سال- سه
سال- نود
سال دیگه مهمون ماست. غلط
کرده تز دفاع نکرده از این دپارتمان بره
بیرون! با
لاک غلط گیر اومده تو دپارتمان، رو تخته
وایت برد می ره بیرون (Did
you notice what I did there? Huh) بعد
شما نامه رو می برین و می تونین اقامت دو
ساله- سه
ساله- نود
ساله (همون
قدر که استاد نوشته شما تزتون طول می کشه!)
درخواست بدین.
اینو امروز یه خانم
ژاپنی، چینی، هنگ کنگی (خدایا
روزی رو بیار که من فرق اینا رو تشخیص بدم.
الهی آمین!)
که من قبلا تو یه
کارگاه دیده بودمش و امروز مسوول مهاجرت
تو دانشگاه بود به بنده اطلاع داد!
بدین ترتیب، شما
یکی دو سالی نیاز به تمدید اقامت ندارین.
خبرنگار ما افزود!
که لازم نیست شما
هزینه دو سال تو حسابتون باشه.
همون سال جاری
باشه، مهاجرت باهاتون کنار میاد.
ولی من اینا رو از
مقام مسوول دانشجویی شنیدم ها!
همین جوری هلک هلک
خوش خوشک با جیب خالی پا نشین برین مهاجرت! هرچی نباشه ما ایرانی هستیم و مهاجرت ها کلا به ایرانی ها اعتماد ندارن!
برین یه سوال بکنین
اول! اگر
ما به اطلاعات جدیدی دست یافتیم، از همین
تریبون در دسترس همگان قرار خواهیم داد!
(آیا فهمستید که
جمله پایه قبل، فاعل نداشت؟)
No comments:
Post a Comment