:))

 

با دوست تازه داریم رمان TOC رو تماشا می کنیم (تازگیا آدم رمان رو تماشا می کنه! True story! یعنی این پست مدرن ها ما رو دق دادن!!) و دی وی دی طوری طراحی شده که اگر تا آخر قسمتی که قفلش رو باز کردی رو نشنوی نمی تونه بری قسمت بعد! یعنی توماسولا، نویسنده محترم، انقده به خواننده اعتماد داشته! یه قسمت هست که طولانیه و صداش زیر و بیگانه ایه!! ما هم خوب داریم فقط ساختار رمان رو زیر و رو می کنیم! دقیق که گوش نمی دیم. دوست تازه می گه صدای این چه جوری کم می شه!! این صداش مثل … و همزمان می گیم گاِلمه! یه دو سه ثانیه با تعجب همدیگه رو نگا می کنیم. بعد دوست تازه می گه I knew there was a reason that I met you!!! منم همین عقیده رو دارم. یعنی پایان نامه های شبیه و سلیقه های مشترک و فرندزهالیکی این طرف، احتمال اینکه هر دوی ما با اون صدا همزمان یاد ارباب حلقه ها افتادیم، اونم وسط یه رمان فلسفی اون طرف!!