زنگ زدم سف ارت ببینم
کی تشریف دارن، ما بریم خدمتشون.
بعد از ساعت ها
تلاش پیگیر، بالاخره یه موجود زنده تلفن
رو جواب می ده. می
فرمایند خواهر! برید
سایت رو چک کنین! روزهای
تعطیل رو سایته! من
که حفظ نیستم! می
گم برادر! شونصد
بار چک کردم. الان
تو دی ماهی ایم و هنوز تقویم سال نود رو
سایته! می
گن امکان نداره! می
گم تو سایت سه تا لینک به روزهای تعطیل
هست؛ فلان جا و فلان جا و فلان جا!
هر سه به یه فایل
پی دی اف باز می شه که مال سال پیشه!
می فرمایند غیرممکنه!
می گم شما لطفا چک
کنین! می
رن که چک کنن و من ۲ دقیقه منتظر می شم که
تلفن به شکل معجزه آسایی قطع می شه و برادر
از شر من راحت می شن و من هرکاری می کنم
دیگه نمی تونم بگیرمشون!
وقتی بعد از شونصد
بار شماره گرفتن دوباره تماس برقرار می
شه، برادر مذکور انکار می کنن که تقویم
قدیمیه! می
گن الله و به الله (همون
الا و بلا خودمون!) که
درسته! اما!!!
من برا شما توضیح
می دم!!! یعنی
تو کریس فایل سال نود میاد بالا و تو
کامپیوتر آقای برادر فایل نود و یک!
در ضمن من می گم
ممکنه من از راه دور وقت بگیرم!
می فرمایند
نهههههههه! شما
باید تشریف بیارید همین جا به شکل گوسپندی
باهاتون رفتار بشه یادتون نره از کجا
اومدین!! خلاصه!
همه غر ها برای
اینکه من که از برادران انتظار دیگه ای
نداشتم، اما
واکنش آقاهه نشون می داد که هیچکس تو این
ده ماه زنگ نزده غر بزنه که آقا تقویم رو
عوض کن! شما
که ساعات عزاداری بیت الزهرای پاریس (عجب غریبه این عبارت!!) رو
می گذاری رو سایت، خب تقویم شمسی رو هم
بگذار!! یعنی
این همه ایرانی تو این مملکت هست و همه هم
دست به غرولندشون خوبه!
ولی همه پاشدن تا
اونجا رفتن و گاهی هم لابد سف ارت بسته
بوده و برگشتن ولی یه گوشزد نکردن که آقا
سایت به روز نیست!!! وقتی
خودمون هیچ قدمی برنمی داریم، انتظار
داریم فضایی ها بیان و اوضاع رو بهتر کنن؟
No comments:
Post a Comment