!@#$%^&*&^%$#@$%^

 

اینا که سناریو تبلیغ عطرها رو می نویسن چی فکر می کن واقعا؟ تبلیغ این ادکلن دیور رو نرو منه رسما! البته که آدم حظ بصری می بره از دیدن جود لا!! (هرچند یه جاهایی می گین بسه دیگه! بپوش اون لباس رو!!) ولی واقعا دختره جود لا رو نمی شناسه؟ صداش رو تشخیص نمی ده؟ تا بوی ادکلنه بهش نمی خوره نمی فهمه با کی طرفه؟ بعد هم تو پاییز پاریس یه بارونی می پوشه و میاد بیرون؟ واقعا؟ یعنی اینکه دم ایفل یه زن لوط منتظر جود لا نیست جای شگفتی داره واقعا؟ حتی تو تابستون هم آدم فقط یه بارونی بپوشه تو هوای اینجا فریز می شه! بعد هم کدوم خانومی وقتی یکی رو نمی شناسه و چه قرار کاری داره و چه قرار ملاقات، اصولا بدون لباس و با یه بارونی می ره دیدن طرف؟ اون صحنه بندکفش گره زدن هم رسما منو حرصی کرد! یعنی الان درس اخلاقی این تبلیغ اینه که شما این ادکلن رو بزنین و شبیه جود لا باشید و برید زیر برج ایفل وایستید، خانم های @#$%^&*& تشخیصتون خواهد داد؟ نه واقعا شما شبیه جود لا باشید و زیر برج ایفل هم وایستید، نیازی به ادکلن هست برای مشخص شدن؟ البته این ویدیو با این جمله شروع می شه که می دونی من کی ام. اما تو تبلیغ تلویزیونی کوتاهش کردن. بعد تازه گای ریچی اینو کارگردانی کرده!! اینا که سناریو تبلیغ عطرها رو می نویسن چی فکر می کن واقعا؟

پ. ن. ۱ البته یه نگاه سرسری به بقیه تبلیغ های عطر اونوری نشون میده که آقایان عقیده دارن زنی که فلان عطر رو بزنه نیازی به لباس نداره اصولا!!! یا خودشون ادکلن بزنن، رسما مقاومت ناپذیر می شن! یعنی یه پروژه میشه تعریف کرد رو این نگاه چشم چرانه مردونه تو تبلیغ عطر!!! بگذریم این ایده پلنگ در تبلیغ عطر دیگه از این هم چرندتره! 

 پ. ن.  ۲ اینم ویدیوش. دقت کنین که روایتش خطی نیست ها!