My homage to Daneel!

فکر کنین آدم برا یه ارائه تو کارای آسیموف بگرده و برسه به ربات ها و امپراطوری که به فارسی ترجمه شده امپراطوری ربات ها! و یاد ده یازده سالگی اش بیفته و دنیل، ربات انسان نمایی که تصمیم می گرفت انسانیت رو نجات بده حتی اگر به قیمت نابودی خودش تموم شه. رباتی که بارها مرگ الایجا رو دوره می کرد و با خودش تکرار می کرد که من یه تار از بافته فرش شگفت انگیز انسانیتم. با نابودی یک تار فرش نابود نمی شه و بالاخره قبل از اینکه از کار بیفته معنی این جمله ها رو می فهمید. دنیل یکی از دوست داشتنی ترین شخصیت های بچگی من بود و حالا می تونم درباره اش حرف بزنم.

پ. ن. ۱ عکس بالا رو جلد فارسی کتاب چاپ شده بود. برعکس اونچه به نظر میاد دنیل اونه که پشت به تصویره. ربات ماننده اولیواو (Olivaw)  هست!

پ. ن. ۲ دلبستگی من به فیلم و داستان های علمی تخیلی و نوآوری های عجیب غریب رو بذاریم کنار هم، عجیب نیست من رفتم سراغ پست مدرنیسم، نه؟