de Michel
Hazanavicius
avec Jean
Dujardin, Bérénice Bejo
1h40,
France, 2011
Prix de l'interpretation masculine de Cannes 2011
یه فیلم صامت درباره ورود صدا
به سینمای صامت!! تمام
مشخصه های سینمای صامت رو داره، حتی خط
داستانی هم به سینمای صامت شبیهه. حتی
میان نویس هم داره. برگ
برنده فیلم ژان دوژقدنه که نه تنها به جین
کلی شباهت داره و رقص هاش رو هم بلده که آمیزه محشری از بازیگری سینمای صامت و
ناطق رو با هم ترکیب می کنه.
صحنه های معرکه: کابوس
جرج که تقریبا تنها صحنه صدادار فیلمه.
هر جا سگ جورج تو صحنه است.
وقتی آپارات خاموش می شه و
سایه سیاه جرج رو پرده سفید جا می مونه.
No comments:
Post a Comment