تن تن هفته دیگه میاد رو پرده.
یادمه اسپیلبرگ سال ها دنبال
ساختن تن تن بود. حتی وقتی
هرژه زنده بود هم باهاش برا امتیاز تن تن
صحبت کرده بود. بالاخره
تکنولوژی انقدر پیشرفت کرد که بشه تن تن
رو ساخت اونم سه بعدی! طراحی
شخصیت ها به نظر بامزه میاد و جدا از سه
بعدی بودنشون شبیه شخصیت ها هم هستن، حتما
هم پر از جلوه های ویژه جذابه! اما
نمی دونم چرا تن تن برا من فقط رو کاغذ
معنی داره. یعنی تن تن با
چشم های کاملا گویا؟ بدون اون دو تا بیضی
کوچولو به جای چشم؟ بدون بادکنک های
بالاسرش که احساساتش رو نشون می داد؟ یعنی
میلو قراره حرف بزنه؟ کاپیتان هادوک قراره
ناسزاهای محشرش رو داد بزنه؟ پروفسور
تورنسل، دوپونت و دوپونط (مترجم
اصلی هوشمندانه اینجوری ترجمه کرده بود
چون تو فرانسه هر دو تا دیکته یه جور تلفظ
می شه) و کاستافیوره!
یادمه وقتی ترجمه های جدید تن
تن اومد، برا صاحب مینا خریدمشون. اما
کلی توهین آمیز بود که همه چیز رو تغییر
داده بودن. امیدوارم فیلم
این بلا رو سرمون نیاره. البته
اسپیلبرگ خودش از عاشقان سینه چاک تن تنه.
می تونیم امیدوار باشم که این
بخش از بچگی مون با خاک یکسان نشه.
No comments:
Post a Comment