بستنی چکه کن های اروپایی!!!!!

 

من دیشب در کنفرانس مبارزه با فساد متوجه شدم که به نظر این اروپایی های سوسول ۵۰۰ فرانک شیرینی (یعنی همه اش ۷۷ یورو!!!)، چند تا دونه کتاب یا یه سفر مجانی از مصادیق (فکر کردین من با استفاده از این کلمات مخالفم به خاطر اینه که بلد نیستم؟ اهکی؟ تازه بدون این کلمه ها چطوری می شه قلمبیمعنا نوشت؟) رشوه و فساد اداری به حساب میاد و اگه ۱۵٪ مردم یه کشور عقیده داشته باشن که سیستم اداری فاسده، سیستم مشکوک می زنه و باید به شدت کنترل بشه. یعنی خنده ام گرفته بود در حد دو قسمت فرندز! به عنوان کسی که همه کارهای احمقانه اداری اش رو مجبور بوده خودش انجام بده، انقده نمونه می تونم در این باره بنویسم. . . پارسال عموم بیست ملیون وام می خواست و ده ملیون شیرینی داد. سال های قبلش بارها به خودم پیشنهادهای جذاب!!!! شد (آخه برادر من برا یه نامه؟ اونم با شما که احتمالا از وقتی امیرکبیر رو کشتن حموم نرفتی؟ اگه شبیه نیل پتریک هریس بودی با همون تیپ و اینا باز یه چیزی!!! ولی از شوخی گذشته چند تا دختر برا مسائل بی ارزش مجبور شدن تن بدن به این پیشنهادهای بیشرمانه؟ برا گرفتن یه نامه مثلا!) البته نه دروغ نگم یه بار یه آقاهه فقط چهار بار و هر بار دو ساعت زونکن هایی رو که می دونست نامه من توش نیست بهم داد تا روزی که یکی با من بود و آی کیوش از من بالاتر بود و ۲۰۰ تومن (بله تک تومنی! ولی سال ۷۹ بودا!) به یارو داد و طرف قلپی زونکن مربوطه رو داد دست من! بگذریم از پلیس هایی که بارها جلومون رو گرفتن بی دلیل و اینکه دوستم یاد گرفت انسان عاقل همیشه پشت گواهینامه اش یه دو هزار تومنی می گذاره. اون یکی که تو ثبت اسناد می گفت سند به اسم میته و من نمی تونم بدمش به غیر و وقتی من در کمال گربه چشایریت در درون و آتشفشان در بیرون (چه ترکیبی!!!) جیغم دراومد که آقا جون من انحصار وراثت دارم! میت که خودش نمی تونه بیاد. ایشون محترمانه سر من داد زدن و از اتاق انداختم بیرون و همکارشون در حالیکه تو حلق من بود توضیح داد که قیمت نیاوردن میت!!! چقدره! (نه نداشتم! برا همین اون کار الان یه پرونده بیست و دوساله است! It can legally drink and everything! ) یعنی نشسته بودم و اینا از ذهنم می گذشت و رقم های میلیاردی اختلاس و فکر می کردم به این اروپایی های ننر بچه ننه که به پونزده درصد عقیده خس و خاشاکانه!!! باور می کنن که سیستم فاسده!