And as always.....

یک عدد پریای خط خطی می تونه استاد جونش رو وادار کنه که the awesomest supervillain ever یعنی داکتر هوریبل رو تماشا کنه!

پ. ن. ۱ خداییش آدم نمی تونه داکتر هوریبل رو دوست نداشته باشه! همه اش یه طرف و اون نمای وحشتناک پایانی که نیل پتریک هریس رو به دوربین میگه nothing یه طرف! اصولا قلب آدم ریزریز می شه! (و داکتر هوریبل کمدیه!!!) راستی بازبینی نونصد باره داکتر هوریبل ثابت می کنه که این نقش می شد خیلی مبتذل و آبکی از آب دربیاد. اجرای هریس و توانایی اش در نوسان بین تراژدی و کمدی حرف نداره! امی که برای داکتر هوریبل گرفت واقعا واقعا حقش بود!

پ. ن. ۲ راستی گفتم توانایی نوسان بین تراژدی کمدی (می دونین که بحث هریس می شه باید یکی منو ساکت کنه!) اگر هریس رو در اوج تراژدی می خواین ببینین برین سراغ اون نقش قاتل سریالی اش! یعنی می خواین بکشینش که این همه دختر رو کشته! بعد اون لحظه که می زنه زیر گریه و می گه من نمی فهمم چرا این کار رو می کنم. There's something wrong with me! می خواین چاقو بدین دستش و بگین آخی! برو هر چقدر دیگه دلت می خوای دختر بکش (منظورم literally هست، انحراف ها! بچه گربه چشایرت رو کنترل کن!)!