Woody Allen: A Documentary

 
                                                                          

Director: Robert B. Weilde

With: Diane Keaton

Martin Scorsese

Elizabeth Johansson

Sean Penn

1h53, 2011

 

میشه وودی الن رو دوست داشت یا نداشت ولی نمیشه ندیده اش گرفت! یه نوع خاص کمدی، یه کمدی تلخ بامزه، یه عالمه درگیری شخصی با مفاهیم هستی!! من همه ۴۰-۵۰ تا فیلم الن رو ندیدم. مهم ها رو دیدم. شاید نزدیک ۲۰ تا و باز هم دیروز با یه گربه چشایر پهن نشستم و تکه های فیلم ها رو دیدم. 

 کارگردان به وضوح الن شناس هست و به شدت به جا از فیلم ها استفاده کرده و مسلما تو ۲ ساعت فیلم نمی تونسته روی همه فیلم ها متمرکز بشه. هوشمندانه رفته سراغ آدم هایی که تو کار الن بسیار مهم بودن ولی کمتر ازشون اسم برده شده. از بچگی هاش رو پی می گیرن تا جوونی و معروف شدنش و فیلم های مهمش.

 داین کیتِن نازنین هم هست و خیلی بامزه شرح می ده که تمام سعی شو رو کرده که الن عاشقش بشه ولی نشده و در نهایت از بهترین دوستای هم باقی موندن! (جواب خودم که همیشه می گفتم این از هوشش استفاده می کنه که زیباترین زن ها تو فیلم هاش بازی کنن وگرنه اصولا کی وودی الن رو نگاه می کرد؟ (جواب دوم: وودی الن تو دهه هفتاد یه بار the sexiest man alive شد! بله با همین قیافه!)  

جای میا فارو به شدت خالیه! ولی خب با اون افتضاحی که پیش اومد، ازش انتظار نمی ره حداقل تا بعد از مرگ الن ازش حرفی بزنه. الن ولی درباره فارو حرف می زنه و می گه که فیلم های اون دوره رو اصلا برای فارو می نوشته! 

فیلم به شدت شاده! وودی النیه! کاملا می تونین باهاش بخندین و فکر کنین! یه کلوزآپ عالیه از یکی از غول های کمدی سیاه! یه غول پیر که حالا که بعد از این همه سال برمی گردین نگاش می کنین، می بینین خیلی دوسش داشتین. خیلی از فیلم هاش صحنه به صحنه تو حافظه تون حک شده. کمدی های فلسفی اش، شوخی های النی اش و مرگ: شخصیت اصلی فیلم های وودی الن. من من کردن هاش که رو اعصابتون بود، الان دیگه یه سبک شده. شوخی های نامتعارف ولی بامزه اش. حرف زدن های بی وقفه اش! سینما اگر وودی الن نبود چهره دیگری داشت و وقتی یه روزی نباشه چیزی کم خواهد داشت. خیلی از آدم ها وقتی که رفتن و جاشون خالی شد، دیدم چقدر دوستشون داشتم، یکی از بهترین کاربرد های فیلم مستند اینه که یادتون می اندازه چقدر و چرا این آدم ها رو دوست دارین.

پ. ن. ۱ یکی از بامزه ترین جاهای فیلم مصاحبه الن تو کن هست که یکی خیلی فلسفی ازش می پرسه  الان رابطه شما با مرگ چطوری؟ و الن مثل همیشه حاضرجواب و بامزه جواب می ده. هنوز همون رابطه رو داریم. هنوز باهاش مخالفم و فکر کنم بیشتر از ۴۰ تا فیلم گواهی می دن که الن مدت هاست که جاودانگی اش رو رو پرده سینما حک کرده!

پ. ن. ۲ تو این فیلم تو بعضی از عکس ها الن به شدت شبیه هدایت بود. من تا حالا متوجه نشده بودم که چقدر تفکر این دو تا آدم به هم شباهت داره. شرط می بندم هدایت اگر زنده بود نوشته ها و فیلم های وودی الن رو دوست داشت.