;)

من با پسرک موفرفری ام که همیشه یه پستونک دهنش بود، دو تا برا روز مبادا کنار هر لپش نگه می داشت خداحافظی کردم. نمی دونم اسکار رو بیشتر دوست داشتم یا پابلو رو. هر کدومشون یه جور دوست داشتنی بودن. پابلو که همیشه تو بازی ها به من می رسوند که ببرم و اسکار که با اون زبون قاطی فرانسه اسپانیایی که تازه هنوز کلمه ها نمی تونست درست تلفظ کنه نونصد بار پینوکیو رو برا من تعریف کرد. ممکنه بعد از کریسمس کلاس ها رو ادامه بدیم و ممکنه ندیم. اما به هر حال من کلی خاطره خوب از این دو تا بچه دارم. خوشحالم که روز آخر فقط بازی کردیم و کلی به پابلو خوش گذشت. انقدر که نفهمید گاهی داره کلمه ها رو انگلیسی به کار می بره، نه فرانسه. لحظه آخر بالاخره به انگلیسی با من خداحافظی کرد. بعدم برام بوسه فرستاد. جلسه آخر خوبی بود! خیلی مهمه که آدم خوب با آدما خداحافظی کنه!