Mistress

 

Director: Barry Primus

Starring: Robert Wuhl,                         

Martin Landau, Robert De Niro

1h15, USA, 1992.

من برای بار هزارم عاشق رابرت دنیرو شدم و پنج دقیقه بیشتر بازی نداره! یعنی از اون نمونه ها که چطور با لحن و ریتم بازی و زبون بدن میشه یه شخصیت سطحی رو آنالیز و عمقی کرد!

یه کمدی سیاه درباره سختی های هنرمند موندن در وضعیت تجاری که هالیوود ایجاد می کنه و البته وسوسه فیلم ساختن از سر کسی نمی افته. به عبارت دیگه یا باید خودت رو بفروشی یا بمیری. کمی شبیه گلوله ها بر فراز برادوی وودی الن. البته اون دوز کمدی اش بیشتره. 

 

بهترین صحنه: کریستوفر واکن، بازی اش و پریدنش. چرا این بشر انقدر صورتش سحرآمیزه؟ از اون صورت هاست که انگار یه چیزی رو ازت مخفی می کنه! تو تموم فیلم ها! محشره یعنی!

بهترین گفتگو:

ماروین: کمکم کن استورات! کمکم کن این قصه رو تعریف کنم.

استورات: ماروین اونا دارن این فیلم رو می سازن که یه نقش به دوست دختراشون بدی!