بستنی چکه کن لطف کرد و قفس
مینا رو با خودش آورد. حالا
مینا می تونه رو چوب هایی که دقیقا به
اندازه پنجه هاش تراش خورده بشینه (بله،
مینای ما انقدر لوسه!) و
شاید این یکی از دلایلیه که مینا تازگی
ها مثل جوجه مینا (بچه آدم
اینجا یه جوریه خب!) میره
می شینه تو قفسش. بگذریم.
این جای آب مینا رو این قفسه
درست وای نمی ایسته. برای
همین من یه کش سرخابی دورش گره زده بودم
که جای آب محکم بشه. این
مینا هم ذوق کرده بود برا قفسش و هی آب می
خورد. (دوست سنگالی شگفت
زده شده بود که یک چهارم وجب مینا انقدر
آب می خوره!). یه روز که
من بیرون بودم بستنی چکه کن به مینا آب
داده بود. قیافه منو تصور
کنین وقتی اومدم خونه دیدم جای آب مینا
داره لق می خوره درحالیکه یه پاپیون سرخابی
در کمال سلیقه دورش دیده می شه!!!
No comments:
Post a Comment