:|

 

اولین فلو دپارتمان ما، استاد ادبیات هندی به انگلیسی، پروفسور دانشگاه جواهر لعل نهرو، هم اسم بودا، قد بلند، خوش تیپ، یه کم شبیه آمیتا باچان، (باور کنید این سه تا خصوصیت به سختی تو هندی ها جمع می شه. بیخود نیست که آمیتا باچان حتی تو بازیگرهای دیگه هم قیافه مشخصی داره!)، کلی تبلیغ تو گروه و اولین جمله رو که می گه ناخودآگاه تصویرش تو ذهن من با اپوی سیمپسن ها عوض می شه. بدجنسم می دونم. 

پ. ن. ۱ البته یه استادبانوی هندی هم تو همون جلسه بود که برعکس استاد بزرگ به شدت سخنرانی خوبی داشت. استاد دانشگاه پاریس بود. به فرانسه هم مسلط بود و همسرش هم فرانسوی بود. یعنی استاد رو بگیرین در این حد، بعد استادبانو در این حد بود! انقدر تفاوت! بعد کلا به سبک زن های هندی انقدر فروتنی کرد در برابر استاد و استاد انقدر با بزرگمنشی و غرور باهاش رفتار کرد که حداقل من مطمئن شدم بعضی مسائل فرهنگی تو همه شرقی ها مشترکه! 

پ. ن. ۲ استادبانوی هندی باعث شد من کلی یاد بستنی چکه کن کنم که عقیده داشت همه زن های هندی مهره اطلس و آسه شون ایراد داره!

پ. ن. ۳ همسر استاد هم این هفته سخنرانی داره و من فرصت ندارم برم. شرط می بندم که سخنرانی همسر استاد هم از خودش بهتره.