Director: Stuart Rosenberg
Starring: Paul Newman, George Kennedy, John Donovan
2h06, 1967, USA
من به قهرمان سازی آلرژی پیدا کردم یا واقعا کار احمقانه ایه که یک نفر برا شکستن عینک های سیاه بمیره بعد بقیه
بشینن قصه شو تعریف کنن؟ بازم من با نمادها مشکل شخصی دارم یا سمبل های فیلم خیلی گل درشته؟
این فیلم من رو یاد دو تا چیز انداخت که شاید هیچ ربطی هم به هم نداشته باشن: ۱۹۸۴ و ندامت نامه ابراهیم نبوی و
عکس العمل های پیرامونی!
همچنان بهترین فیلم زندانی-جنگیی که دیدم بازداشتگاه ۱۷ است.
پ. ن. اگر فیلمو دیدین لطفا برا من توضیح بدین که کاربرد اون دختره که یهو!!!! میاد اون وسط ماشین می شوره (خیلی هم یه جوری می شوره!!!) تو فیلم چیه لطفاً؟
No comments:
Post a Comment