Gloria

                          

Director: John Cassavetes

Starring

Gina Rowlands

John Adames

2h03, USA,1980

 

یه خانواده پورتوریکویی به خاطر اطلاعات پدر خانواده از مافیا قتل عام می شن و ۲-۳ دقیقه قبل از اینکه قاتل ها برسن، پدر خانواده موفق می شه که پسر کوچیکه با کتابی که مافیا دنبالشه رو بده دست گلوریا، دوست مادر و همسایه که اومده قهوه قرض بگیره.

 گلوریا که از اون خانم هایی نیست که دلش برا بچه ها قیلی ویلی می ره، موقعیت رو درک می کنه و فیل رو می بره و خانوادهه خارج از کادر آبکش می شن. فیل بچه بدقلقیه. گلوریا از بچه ها خوشش نمیاد و مافیا دنبال بچهه است!!! تکراری بود؟ خب ده دقیقه از فیلم می گذره و گلوریا و فیل با هم کنار نمیان و وسط خیابون یه ماشین گانگستری نگه می داره و برادران گلوریا رو صدا می کنن و در حال گفتگو که شما هم دارین فکر می کنین عجب مافیای خبره ای بوده سی سال پیش! اسم همسایه سر نبش کارمندشون رو هم می دونن!! گلوریا ناگهان اسلحه می کشه و برادران رو آبکش می کنه!!! واکنش شما مثل فیله که گوشه خیابون وایستاده و فسقلی تو صحنه قبل داشت سر گلوریا داد می زد که من مردم! من مردم! یعنی چیزی شبیه ماهی! خودتون رو جمع و جور می کنین، دهنتون رو می بندین و می فهمین که گلوریا خودش یه گانگستر بازنشسته است و خلاصه awesome!!

۱. تو فیلم ها گانستر مرد با پسربچه، دختربچه زیاد دیدیم. خانم بدخلقی که مجبور شده کودک نگه داره و عوض شه هم زیاد دیدیم. ولی انصافا من تا حالا گنگستر زن با پسربچه ندیده بودم! حرف نداشت!

۲. گلوریا حتی یه لحظه ام با فیل مثل بچه برخورد نمی کنه. یه جورایی همکار به حساب میان انگار. به همین خاطر کل کل ها و گفتگوهاشون کلی محشره. یه جور بانی و کلاید با ۴۰ سال فاصله سنی. یادتون باشه کلاید هم کلی خنگ بود!!

۳. فیلم هیچ اطلاعات روشنی از گذشته گلوریا نمی ده. تو برخوردش با آدم ها یه چیزهایی می فهمیم و مثل تو صحنه گورستان حدس می زنیم که این آدم احتمالا با خانواده خودش اینطوری خداحافظی کرده! این ابهام کلی جذاب می کنه فیلم رو! شما لحظه به لحظه گذشته اش رو تو ذهنتون می سازین و اینکه مثلا چه بلایی سرش اومده که فلان تکنیک رو یاد گرفته؟

۴. فیلم اصلا آرتیستی نیست. کاملا معلومه که گلوریا ناچاره دست به اسلحه بشه. ولی وقته می زنه برادران رو له می کنه قند تو دل آدم آب می شه بسیار بسیار بیشتر از وقتی مثلا آنجلینا جولی خیلی خونسرد در حرکتی دورانی یک گلوگه رو از مغز ۸ نفر می گذرونه که آخریش خودشه!

۵. واااااااااااییییییییییییی! جینا رولندز حرف نداره!

۶. همچنان به شدت از قاب بندی های کستویتس لذت می برم.

۷. حجم موسیقی برای سلیقه من زیاده. 

صحنه ای که دوست داشتم:

اولین صحنه ای که گلوریا برادران رو با خاک یکسان می کنه. مخصوصا اونجایی که از پنجره ماشین می بینیمش.

وقتی گلوریا به فیل می گه اگر تا ۳ ساعت دیگه برنگشت چیکار کنه و بعد وقتی فیل می ره تو همون گورستان و بدون ترسی که اول فیلم داشت با گلوریا خداحافظی می کنه و البته لبخندش وقتی گلوریا صداش می کنه. یعنی انقدر قشنگ صورت بچههه روشن می شه که من الان دلم می خواد بدونم چطوری این بازی رو ازش گرفتن.