Monday, 6 August 2012

Guilty of Romance

 
                       
de Sion Sono
avec Miki Mizuno
Makoto Togashi
1h52, Japan, 2011


هیچی ندارم درباره این فیلم بگم. اول که می شه یه عالمه تفسیر فلسفی-ادبی کرد ازش، میشه هم راحت گفت پ.و.ر.ن پ.و.ر.ن.ه دیگه! من فکر می کنم آدم مجبور نیست حال تماشاگر رو به هم بزنه که واقعیت رو بکنه تو حلقش. تصاویر چسبناک اند. بعضی اوقات از ذهن آدم کنده نمی شن! بعد تو خودت رو نفرین می کنی که با دیدن یه تیزر سوپر جذاب رفتی یه فیلم گوشخراش ژاپنی (من با زبون ژاپنی ها و چینی ها هیچ ارتباطی نمی تونم برقرار کنم!!)‌ دیدی و پروانه که هیچی! تو دلت زنبور به حرکت درآورده!! جذابش اینه که فیلم از روی یه ماجرای واقعی هست!! یعنی نمیشه هم آدم بگه دیگه کارگردان شورش رو درآورده چون مقادیری از داستان واقعا اتفاق افتاده! دوم اینکه من راحت یک ساعت فیلم رو گرفتم خوابیدم. احتمالا یه جور مکانیسم دفاعی در برابر فیلم های چشم خراش! (اهریمن کلی متعجب شده بود که تو با این موسیقی و تصاویر رعشه آور چطوری خوابت برد!!) بنابراین من نیم ساعت اول و آخر فیلم رو بیشتر ندیدم.

قبل از فیلم (انتخاب اهریمن سه بود این فیلم! من می خواستم برم یکی از فیلم های بزرگداشت مرلین مونرو!) داشتیم با درباره یه سریال جدید حرف می زدیم که اون عاشقش شده و من هنوز ندیدم. داشتم می گفتم اینکه تو میگی درجه آر هست و منم به سختی فیلم پی. جی. بالاتر رو حوصله دارم ببینم مگر شاهکار باشه. صحبت رسید به محافظه کاری سینمای آمریکا در رابطه با صکث (آره جون همشیره ابوی شون!!) و راحتی سینمای اروپا در نمایش هرگونه صحنه my eyes!!! من داشتم می گفتم سینمای آمریکا هم چندان عقب نیفتاده. گاهی هم از دستشون در می ره یه فیلم خوب اینجوری درست می کنن مثل The Secretary و اهریمن جان داشت منو به راه راست هدایت می کرد که The Secretary کار سینمای مستقل بود ها! زیرمجموعه پ.و.ر.ن درجه بندی شد ها! پخش اش محدود شد ها و... وقتی داشتیم می اومدیم بیرون، اهریمن گفت الان می تونیم با اطمینان بگیم سینمای ژاپن رو دست فرانسه بلند شده! حتی اون هم عقیده داشت فیلم آشفته کننده معذب کننده ای دیدیم و با اینکه صحنه های خوبی هم داشته (اگه نداشت که تو بهترین سینماهای اینجا رو پرده نمی رفت خب!!)، نمی دونه درباره فیلم چه حسی داره. کلی هم طفلک از من معذرت خواست که این فیلم رو انتخاب کرده. یعنی چند تا از تماشاگرها پا شدن رفتن بیرون. فراتر از تحمل فرانسوی ها بود! این اولین باره که من چنین چیزی رو می بینم اینجا!! 

 

No comments:

Post a Comment