...

 

من ایرانی ام! احساساتم رو رو روئه! در عرض پنج دقیقه عاشق می شم و در عرض ده دقیقه فارغ می شم! تو نیم ساعت به تناوب از کسی خوشم میاد تا پای جون ازش طرفداری می کنم، از یک کارش خوشم نمیاد و به این نتیجه می رسم که آدم عوضیه و می زنم شهرت اون و مهم تر اعتبار خودم رو که تا دو دقیقه پیش داشتم ازش طرفداری می کردم رو له می کنم، بعد می گم حق داشت ها! و دیگه دنبالش رو نمی گیرم. من ایرانی ام. اول احساساتی می شم، واکنش نشون می دم، بعد فکر می کنم و تازه اگر هم به این نتیجه برسم که اشتباه کردم باز به روی خودم نمی آرم! من ایرانی ام. گرم، دوست داشتنی، کمی دیوونه و البته غیرقابل پیش بینی! من مسلما پیشرفت نخواهم کرد. برای پیشرفت کردن باید فکر کرد، برنامه ریخت، دنبالش رو گرفت. و البته من ایرانی ام! همینم که هستم! نمی تونم خودمو عوض کنم که!!! می تونم به دیگران ایراد بگیرم! همون کاری که نویسنده الان داره می کنه!