
Director:
Ben Affleck
Starring
Ben
Affleck
Bryan
Cranston
John
Goodman
1h59,
USA, 2012
بن افلک قبل از اینکه بخواد یه فیلم سیاسی بسازه، می خواسته یه تریلر جذاب بسازه و boy!! آرگو هیجان انگیزه!! اونم هیجان بدون هوا کردن فیل!!! بدون جلوه های ویژه!! بعد هم که بازسازی وقایع هم بد نیست. عکس های آخر فیلم نشون می ده که فیلم خیلی بیش از اونچه فکر کنیم به واقعیت وفادار بوده. قسمت های ایران هم خوبه. درباره اش خیلی هیاهو شده و به همین دلیل برا من جالب بود که ببینم افلک ایران رو چطور به تصویر کشیده.
خب،
باید بگم از انتظار من بالاتر بود.
انتظار داشتم حالا
که هنوز فیلم پخش نشده، همه دارن ناله و
نفرینش می کنن با یه چرندی مثل بدون
دخترم هرگز رو به رو بشم که دو بار تا
دقیقه ۱۵ دیدمش و آخر گفتم به جهنم!
اصلا نمی خوام
ببینم. افلک
بیشتر روی ۶ تا آمریکایی پنهان شده، متمرکز
هست. اون
جاهایی که با مردم رو به رو می شه، مردم
رو بد نشون نمیده اما نظامی ها رو چرا و
راستش نیروی انتظامی باید ازش متشکر هم
باشن که انقدر هشیار و کارآمد به تصویر
کشیدتشون. یعنی
اون تعقیب تا دم هواپیما رو عمرا تو فیلم
های پلیسی ایرانی دیده باشیم.
بگذریم.
۱. افلک
به طور واضحی از موضع گرفتن جلوی ایران
اجتناب کرده. ده
دقیقه اول فیلم با کارتون و کمیک استریپ
و عکس و مصاحبه تاریخ ایران رو دوره می
کنه. سرزمینی
که همیشه فرمانروایانی که شاه نامیده می
شدن بهش حکومت می کردن. تا
نخست وزیر سکولاری به نام مصدق روی کار
میاد. نفت
رو ملی می کنه. با
کودتای آمریکا برکنار می شه و محمد رضا
پهلوی برمی گرده و انقدر به مردم فشار
میاد که انقلاب می کنند.
جمله ها از خود
فیلمه. از
همون اول به مردم حق می ده که اعتراض کنن
و تصرف سفارت آمریکا رو نتیجه خواست مردم
برای برگردوندن شاه و محاکمه اش می دونه.

۲. تو
اشغال سفارت برای من جالب بود که آمریکایی
ها فکر نمی کردن مردم بدون اجازه وارد
سفارت بشن چون طبق قوانین بین المللی
سفارت هر کشوری در یک کشور بیگانه، بخشی
از خاک اون کشور به حساب میاد.
یعنی شما با ورود
بدون اجازه به سفارت یک کشور دارید به خاک
اون کشور دست درازی می کنید.
قضیه بعدی این بود
که این آدم ها معمولی بودن!
خیلی معمولی!
یعنی برا من سوال
بود که حتی در صورت گروگان گیری چرا اصلی
ها رو نگه نداشتن، بقیه رو بفرستن برن؟
مثلا اون کسی که تو سفارت پاسپورت مهر می
زده به چه دردشون می خورده؟

۳. مردمی
که می بینیم به شدت ترسیدن!
همه اش مواظب اند
که کاری نکنن براشون دردسر بشه.
آشناست خیلی!
نمی دونم واقعا
جنازه بالای دار تو خیابون ها بوده یا نه؟
(هرچند
آخر فیلم عکس هایی هست که نشون می ده بوده!)
یا واقعا یکی رو
دم در خونه اش جلوی چشم زنش می کشتن یا نه؟
(بازم
من بدتر از اینم شنیدم)
اما مردم واقعی،
آدم های عوضی ای نیستند.
آقایی که میاد گروه
مثلا فیلمبرداری رو تو بازار همراهی کنه
و ظاهرا جز برادران هم هست، واقعا می خواد
کمک کنه. حتی
وقتی اون بازاری عصبانیه به گروه حمله می
کنه جلوش رو می گیره و چه به انگلیسی، چه
به پارسی از گروه دفاع می کنه یا سحر که
تو خونه سفیر کار می کنه و زن سفیر شک می
کنه که بره لوشون بده، وقتی یه برادر بی
ارزش میاد دم در و با زبون خوش تهدیدش می
کنه، می گه اینا یه گروه فیلمبرداری اند
که دو روزه وارد ایران شدند.
(یعنی ببین کارمون
به کجا رسیده که من دو تا آدم غیرعوضی تو
فیلم دیدم، خوشحال شدم!!!)
بامزه اینکه ایرانی
ها رو هم یا تو سفارت می بینیم یا تو فرودگاه
یا در حال پناهندگی! یه
جورایی انگار خود ایرانی ها هم می خوان
در برن! (که
باز خیلی هم دور از واقعیت نیست!)
۴. به
جاش نظامی ها و برادرا وحشی اند.
عقده ای اند.
اون شبه چم ران آخر
فیلم (که
به شدت شبیه پو لاد کی میایه!)
انگار به آمریکایی
ها آلرژی داره!! بی
مورد سرشون داد می زنه که اینجا ایرانه،
فارسی حرف بزن! یا
شاه رفت، دیگه هیچ غلطی نمی تونین بکنین!
حتی منم که ایرانی
ام کلی خوشحال شدم که آمریکایی ها سرش رو
گول مالیدن! جالب
اینکه یه جای فیلم افلک تلفظ یکی از رو از
آمریکایی به کانادایی تغییر می ده و می
گه این آدم ها تحصیلکرده آمریکان!
به سرعت لهجه تو
می شناسن!!

۶.
مستندهایی که از
واکنش مردم آمریکا به گروگان گیری هست
برای من جالب بود و جالب تر اینکه افلک
مستندها رو غربال نکرده بود، خوب هاش رو
بگذاره! بعضی
از اونام پر از وحشی گری بود!
اما اون روبان زرد
برای یادبود گروگان ها کلا جذاب بود و
اینکه تقریبا هر جا که افلک می رفت یه
روبان زرد بود، باعث می شد آدم احساس کنه
که مردم آمریکا گروگان ها رو فراموش نمی
کنن. اما
انصافا وقتی آخر فیلم زنش بغلش می کنه و
پشتش در پس زمینه پرچم آمریکا به اهتزار
در میاد، یه خورده شور کرد فیلم رو!!
راستی تا دلتون
بخواد، تو فیلم پرچم آتیش زدن می بینین!
از رو پرچم رد شدن
و همه کارهایی که از دبستان تا دبیرستان
مجبورمون کردن انجام بدیم!!!
۷. یکی از صحنه هایی که من رسما می خواستم سرم رو بکوبم به دیوار این بود که بچه های ۵-۶ ساله رو تو سفارت جمع کرده بودن و بچه ها مثل پازل تکه های پاره عکس های سفارت رو می گذاشتن کنار هم و مدارک کامل می شد. عین این اردوگاه های نازی یا چینی یا روسی. فکر کردم این دروغه. هیچ ابلهی بچه به این کوچیکی رو وارد بازی سیاسی نمی کنه و guess what؟ عکس های آخر فیلم نشون می ده که این صحنه کاملا مستنده و همین طوری مدارک پاره شده رو تکمیل کردن!! یعنی گاهی این غرور ملی تا قهقرا پایین می ره!!
۸. بالاخره یه فیلم
آمریکایی که ایرانی هاش بلدن پارسی حرف
بزنن!! هرچند
اون وسط لهجه افغانی هم هست و...
۹. چقده
بازیگرا شبیه گروگان اصلی هان!!!
یعنی وحشتناک شبیه
اند!! راستی
یکی از گروگان ها، جاشوآ است!!
همون که ریچل ازش
خوشش میومد!! چرا
انقدر همه پیر شدن؟ Why God?
Why are you doing this to us؟
۱۰. و
خلاصه که بن افلک برخلاف انتظار، کارگردان
خوبی از آب دراومده! اینکه
خودش نقش اوله هم به فیلم آسیب نزده!
نمی دونم اگر ایرانی
نبودم چه احساسی داشتم، اما الان می تون
بگم آرگو تریلر بسیار خوبیه!!
۱۱. تاکید می شود که ویراستار و نویسنده از آن ... (ای بابا! از دست این بستنی چکه کن!!) تاکید می شود که من مصاحبه های بن افلک رو ندیدم و جهت گیری سیاسی اش رو نمی شناسم. نوشته بالا فقط با دیدن فیلم نوشته شده.
اینم آقای کارگردان و گروگان ها:
No comments:
Post a Comment