صدای
فکرهام بلندن! نمی ذارن
تمرکز کنم. همیشه باید
جایی بشینم که صدا به مقدار لازم باشه،
اگه همش سکوت باشه صداهای ذهنی ام سکوت
رو می شکنه!
پ.
ن. این برا
اونایی که می پرسن چرا کافه کتابخونه یا
مدیاتک رو به کتابخونه ترجیح می دی و به
یاد همه اونایی که با دیدن کتاب خوندن من
وسط میدون انقلاب! با
تمرکزی آهنین چشماشون شبیه دی جی مون ها
شده!
No comments:
Post a Comment