به امید دیدار

نویسنده و کارگردان: محمد رسول اف             

بازیگران: لیلا زارع، فرشته صدرعرفایی، 

رویا تیموریان، حسن پورشیرازی،

شهاب حسینی، سیما تیرانداز، جواد یحیوی

۱۶۷ دقیقه

Prix de la Mise en Scène Un Certain Regard Cannes 2011

هرچند اصلا فیلم درباره روزنامه نگارها و سیاست و وضع فعلی ایرانه، برا من بیشتر فیلم تنهایی بود. آدم هایی که تنهان. با هم هیچ ارتباطی نمی تونن برقرار کنن. اصلا تو بیشتر صحنه ها روی کلوزآپ ها نریشن میاد، بدون اینکه لب ها تکون بخوره. پوشش و نماهای بازیگر اصلی به شدت شبیه مژده شمسایی تو سگ کشی از آب درومده و نماهای خفه کننده داخلی شبیه شاید وقتی دیگر. اصلا منظورم این نیست که تقلید کرده، اما تاثیر بیضایی و یه کم شهید ثالث (آخه این دو تا چه ربطی به هم دارن پریا خانوم؟ (این الان گفتگوی درونی من با خودمه!!)) محسوسه. چیزی که دوست داشتم اینه که فیلم تاکیدی رو هیچی نمی کنه. برداشت به عهده ماست. و گفتگوهای شعاریش هم خیلی کمه! ۲ تا جمله تقریبا:

• یه چیزایی هست که آدمو وادار می کنه بره. تو چی؟
• نه! یه چیزایی هست که آدمو وادار می کنه بمونه.

اگه آدم تو مملکت خودش احساس غربت کنه، بهتره بره تو غربت احساس غربت کنه.

اما درست هم هست، نه؟