Alas! Poor Paria!

داشتم  کیو. آی. مخصوص شکسپیر رو نگاه می کردم (خودتون من رو رو نردبون نردی یه پله ببرین بالاتر! بله من در اوقات فراغت کیو. آی. می بینم! اونم قسمت شکسپیری اش رو!) استیون فرای پرسید که دیوید تننت هملت رو بازی کرد! چایکوفسکی تو اون نمایش، کی رو بازی کرد؟ در حالیکه همه گفتن ها؟ ولی چایکوفسکی که اصلا بازیگر نیست و تازه اون موقع زنده نبود! تصویر دیوید جان و جمجمه تو دستش رو مانیتورها بود و من داشتم فکر می کردم که سرنخ واضح تر از این؟  و بعد موزیکال هایی که از روی نمایش های شکسپیره کدوم هست؟ بقیه نویسنده هایی که نمایش نامه های شکسپیر رو بهشون منسوب می کنن کی اند؟ و آیا مارلو واقعا تو یه دعوای قهوه خونه ای کشته شد؟ کل نمایش ها چقدر کلمه داره؟

 بعد فکر کردم  واقعا من چقدر نرد محسوب می شم؟ طبیعیه که آدم بدونه تئوری هایی هست که ارل آکسفورد، کریستوفر مارلو و فرنسیس بیکن رو نویسنده نمایش ها می مونه ولی چقدر غریبه که آدم بدونه چایکوفسکی وصیت کرد که جمجمه اش تو یک اجرای هملت استفاده بشه و دیوید تننت واقعا هر شب جمجمه آقای پیانیست رو دستش گرفت و جمله یوریک بیچاره رو گفت! یا وست ساید استوری برگرفته از رومئو و ژولیت هست و 

Kiss Me, Kate!

از روی  رام کردن زن سرکش! مارلو تو قهوه خونه کشته نشد و تو یک خونه احتمالا بدنام و سر یک صورتحساب چاقو خورد و نمایشنامه ها کلا بیست هزار تا کلمه دارند که نصف کلمه های زبان انگلیسی هست! بعد تازه من واقعا یه دوره ای از شکسپیر خوشم نمی یومد و هنوز همه نمایش تاریخی ها رو نخوندم!  هیچ امیدی به نجات من نیست!! بسیار بسیار در ورطه نردی فرو رفتم!

پ. ن. عنوان دزدی است 

Alas! Poor Yorick!