من، سر و دیوار!

 

جو نگیردتون بشینین سینمای ایران به ملت معرفی کنین. یه دفه می بینین دوستان خارجی پارسی گو!!! تهاجم فرهنگی شدن و هی دارن راه می رن می خونن نون و پنیر آوردیم، دخترتونو بردیم! (حسن کچل بالاترین تعداد طرفدار رو داشته! اصلا اینا به زودی یه حسن کچل فن کلاب درست می کنن! بعد هم فکر کنم باید بشینم توضیح بدم). بعد یکی اون وسط می گه: لواشک آلو! بلگه هلو! و البته قبله عالم به سلامت باد! (من با علی حاتمی شروع کردم که ملت ۴ تا چیز فرهنگی ببینن! برنامه بعدی بهرام بیضایی!!) و البته مادر مرد! از بس که جان ندارد! یعنی ملت رو از راه به در کردم رفت!

پ. ن. ۱ کلی ذوق کرده بودن که می فهمن اینا چی می گن. در همون راستاهه از من پرسیدن پس چرا زبون معاصرتون رو ما نمی فهمیم. منم برگشتم تو دوربین نگاه کردم!!

پ. ن. ۲ کی بود می گفت خارجی ها با فیلم هایی که خیلی فرهنگیه مثل فیلم های حاتمی و بیضایی ارتباط برقرار نمی کنن؟ آیا کسی یه بار این فیلم ها رو نمایش داده آیا اصلا؟ دوستای من عاشق این دنیا شدن. می گفتن وای چقدر همه آرامش دارن. چقدر همه چیز قشنگه! چقدر همه شعرگونه! حرف می زنن! من الان با تقاضای بالا برای زیرنویس کردن فیلم ها مواجه شدم و رسما دارم به خودم لعنت می فرستم که دختر جان! بیکار بودی؟ دوره فرهنگ شناسی راه انداختی؟