Why? No really?

 

من تا حالا با لبخند، ملایمت، تحکم، التماس برا این نوگلان مشتاق توضیح دادم که بچه جان! اسم من تو زبون شما نمی چرخه! یه چیز چرند هشلهفتی تلفظ می کنین که نه من می شناسم و نه شما می فهمین چی می گین! خب همون با حروف اختصاری منو صدا بزنین! از اونجایی که اصولا شما وقتی به کسی می گین کوتاه بیا، طرف جو می گیردش که خودش رو چلنج کنه، هر روز از گوشه و کنار مدرسه صدای بچه ها به گوش می رسه که دارن تمرین می کنن: پریا!! پریا!! پریا!! پریا!! پریا!! پریا!! پریا!!