Sunday, 24 February 2013

Clueless


            
Director
Amy Heckering
Starring
Alicia Silverstone
Paul Rudd
97 min, USA, 1995





دوستی دارم که عقیده داره من یه ادبیاتی بی تعصبم (منظورش بی غیرته!) که می تونم  اقتباس های تین ایجری سینمای آمریکا از ادبیات کلاسیک رو ببینم و به جای سکته زدن از خنده منفجر شم. اصولا فیلم تین ایجری ها مدل آبرومندانه فیلم هندی اند دیگه!  (علامه پریای خط خطی!) آدم چطور می تونه منفجر نشه؟ البته تئوری ایشون  وقتی هالیوود جدی جدی یه رمان رو به خاک و خون می کشه ترک می خوره! همچنان که من هنوز گتسبی در نیومده باهاش مشکل شخصی دارم! anyway!


این فیلم اقتباس از امای جین آستینه! اقتباس مشهوری هم هست. بد هم از آب درنیومده. شر یه دختر شونزده ساله پولداره که  این که انسان ها رو زوج کنه رو رسالت الهی خودش می دونه و البته حسابی تو زندگی مردم دخالت می کنه. بامزگی فیلم به  سطحی کردن بیش از اندازه همه چیزه. مثلا مامان شر وقتی شد نوزاد بوده زیر یه عمل لایپوساکشن فوت شده یا  وقتی معلمه می گه هرکس چقدر این ترم غایب بوده، اونی که بالاترین  رکورد رو داره توسط کلاس تشویق می شه و یه سخنرانی اسکاری ارائه می ده تو مایه های وایییییی! چقدر غیرمنتظره ! من از مامان بابام متشکرم که هیچوقت منو نمی رسونن و  راننده اتوبوس که هیچوقت  برام صبر نمی کنه.... یا تو صحنه ای که شر داره احساساتش رو زیر و رو می کنه که بفهمه چه احساسی به جاش داره، می رسه به یه میدون تاریک و وقتی  می فهمه عاشق شده پشت سرش فواره های رنگی روشن میشه!!! یعنی فیلم بدون اینکه مسخره کنه کلی به معضلات!! تین ایجری می خنده! خلاصه که فیلم بامزه است.


و اما بعد....
آلیشیا سیلورستون چند بار نقش دختر پولداره رو که  عاشق یه مرد بزرگتر از خودش می شه رو بازی کرده؟ یه جاهایی کاملا آدم یاد Excess Baggage  می افتاد.  اما انصافا  خوبه. پال راد رو هم کلی دوست داشتم. هم وقتی پسر عاقل کالج رفته هست که دبیرستانی ها  براش سطحی و بچه ان و هم وقتی خودش  تو یه صحنه هایی کاملا تین ایجری می شه و دست و پاش رو گم می کنه. مخصوصا وقتی بعد از همه تو سر و کله هم زدن ها و  کل کل ها مجبور می شه به شر بگه که چرا انقدر سر و کله اش تو خونه پدر سابق اش (جاش پسر زنیه که چند سال قبل از پدر شر طلاق گرفته) پیدا می شه. فکر کنم بعد از مایک، شوهر فیبی، اینجا اولین باری بود که پال راد  کلی بامزه بود.



واقعا ایرانی ها تو دبیرستان آمریکایی ها مافیا دارن؟ واقعا؟

مدلی که آلیشیا سیلورستون می  گه  as if! دقیقا میشه عمرا!! به شدت ترجمه خوبیه!

من این پسره که نقش ترویس رو بازی می کنه رو از وقتی ۵ سالش بوده یادم میاد. بازیگر خوبی هم هست ها. ولی اسمش رو نمی دونم. Shame on me! به شدت!

گفتگوهای دوست داشتنی:
این چیه پوشیدی؟
پیرهن؟
کی گفته؟ این شبیه لباس زیره!
کلوین کلین!

اون صحنه گرفتن گل عروسی هم توهین آمیزه، هم بامزه است. چون من اصولا تا حالا از این کارا نکردم، کفه بامزه برام پایین تره!

محشر نیست آدم برای  سیل زده ها خاویار بفرسته؟


No comments:

Post a Comment