راهنمای سفر به کشورهایی که تا حالا نرفتیم یا چگونه خودمان از دست خودمان حرص بخوریم!!!

اگر برای اولین بار وارد یک کشور می شید، حتما طوری بلیت بگیرید که شب برسید!!! هم پدرتون استخراج می شه برای پیدا کردن آدرس!! (مخصوصا اگر هتل تا ۱۰ شب بیشتر اتاق رو براتون نگه نمی داره!!!) هم مترو و اتوبوس ها رو در شب کشف می کنید (مخصوصا که شب ها در بازه زمانی طولانی تری میان!!) هم خیالتون راحته که به هر حال هیچی نمی بینید!! خدا رو شکر که تو اون مملکت همه فرانسه حرف می زدن و سیستم حمل و نقلشون هم کپی فرانسه بود وگرنه من تا الان داشتم دنبال هتل می گشتم!!!؟

وقتی آقای هتلدار می گه مستقیم برو، بپیچین به چپ!! آقاهه که اونجا زندگی می کنه که بلد نیست!! شما نقشه گوگل دستتونه!!!    ژ

گوگل هم مثل این برنامه های آشپزی می مونه که می گن ادویه به مقدار لازم!!! خب مقدار لازم چقدره پدر جان؟ گوگل هم تو توضیحاتش می گه در هنکه پیاده شوید و بروید به هتل تون دیگه!! خب آخه از کدوم ور؟ یعنی گوگل یه نامه حسابی سر این آدرس دادن هاش دریافت خواهد کرد!! به قول راس

I'm indignant as a customer!!!!!

در همون راستاهه، وقتی شب برسین هیچ اطلاعاتی هم باز نیست که نقشه شهر رو بگیرید!!!      ژ

انقدر وقت نگذارین که قبل از جلسه برسین آدرس رو چک کنین و دیر برسین!! برای اونایی که می دونن من چقدر با  دیرکردن و دیر کنندگان!!! مشکل دارم، می فهمن چه آخر زمانیه وقتی من دیر  برسم. مخصوصا تو یه جلسه رسمی که هیچکس رو نمی شناسم.   ژ

می بینین شماره پلاک ها یه دفه اون وسط دچار نقص فنی می شن ها!!! به عقلتون نرسه که خب اون ور خیابون هم ممکنه حیات وجود داشته باشه!! اون ور خیابون شبیه باغه و نمی تونه مدرسه باشه!!! نه که مدرسه های اینجا مثل مال ما شبیه زندونه!!! همون!! احتمالا انتظار داشتم یه خانومه با لباس راهبه ها دم در به میزان کوتاهی دامن دخترها گیر بده که من مدرسه به حساب بیارمش!! به این ترتیب ۲۰ دقیقه از این ور بلوار برین اون ور بلوار و اصلا یه نگاه هم به اون ور خیابون و مدرسه به اون عظمت که جلو چشمتونه نندازین!!! خوبه مدرسه ما تو تهرون شبیه آپولون بود و مثلا عادت داریم به مدرسه اون شکلی!!!!؟

نقشه پاریس رو یادتون بره و خیلی خرسند فکر کنین که بین ترمینال شمال و شرق ۵ دقیقه بیشتر فاصله نیست. پیداش می کنم خب!!! و این در حالی باشه که بین قطار شماآور و قطار شمابر!!! ۲۵ دقیقه فاصله زمانی باشه!! بعد شما درحالیکه به خودتون که نقشه یادتون رفته علامت راس نشون می دین، خودتون رو دلداری بدین که من هر دفه تو پاریس گم می شم خب!!! بعد حرص بخورین که قطار رو از دست بدین و امشب برنگردین!!!؟

این دفه شارژر رو همراه داشته باشین اما وسیله طفلک رو شارژ نکنین!!! اصلا یه لپ تاپ، تلفن، تبلت و هر وسیله شایسته دیگری باید عقلش برسه خودشو بزنه به شارژر!!!!؟

سرعت خوندنتون و زمان داخل قطار رو غلط تخمین بزنین و دو تا کتاب بیشتر همراه تون نباشه و وقت برگشتن حسابی حوصله تون سر بره!!! شارژ هم که ندارین!! پس دقیقه ای دو بار در جهت دق دادن خود به ساعت نگاه می کنیم!! خودمون رو نفرین می کنیم که مگه مرض داری و ۳۰ ثانیه بعد ادامه می دیم!!!؟

ملحفه اضافی ببرید ولی شونه یادتون بره!!!!!          ژ

الان دو برابر از دست خودم حرصی ام!!! اصلا من برم ادامه داستانم رو بخونم!!!    ژ