جیمز باند سبیل ندارد!!

ژیل چند بار به درستی!!!! به تنبیه محکوم شده! توافق کردیم که اگر یک بار دیگه سر کلاس حرف بزنه، من با ماژیک سبز وایت برد براش سبیل بکشم!! ژیل نمی تونه ساکت بمونه و وقتی من ماژیک رو دستم می گیرم و لبخند می زنم رسما به التماس می افته!!! اون وسط دوستان با شور و شوق همنوا تکرار می کنن

green mustache! green mustache!

می پرسم چه مدلی؟ بچه ها جیغ می زنن. هیتلری، مگنومی، انت سیبلی. ژیل داره پس می افته. دلم یه کم براش می سوزه. می گم یه بار دیگه! فقط یه بار دیگه و همه مدل هایی که بچه ها مثال زدن رو می گم و  نونصد تا مثال اضافه می کنم  و آخرش می گم جیمز باندی! نیکلاس بدون اس که اصولا بچه ساکتیه، می گه جیمز باند  که سبیل نداره! می گم پسر جان! یه احتمال کوچولو بده که دیگه حرف نزنه!! یک لحظه همه ساکت می شن و بعد انفجار!!! یعنی اعتماد بچه ها به تغییرپذیری  همکلاسی شون شایان تقدیره!!!!؟