Director James Gray
Starring
Marion Cotillard
Joaquin Phoenix
120 min. USA. 2013
مهاجرت در اوایل قرن بیستم. زن زیبای مظلوم، مردهای ظالم آسیب پذیر. رقابت. روسپیگری. وحشت. بی پناهی. خیانت. این مدل فیلم ها کهنه شدن و اگر یه زاویه دید جدید یا یه بازی حسابی توشون نباشه، حوصله آدم سر می ره!!
شخصیت یواکین فینیکس که معمولا فیلم ها رو پیش می بره، مبهمه!! جرمی رنر از اون هم بدتر و مریون کوتیه نازنین بیشتر قرار بوده نماد معصومیت باشه!! هر چند لهجه لهستانی اش نشون می ده که کم زحمت نکشیده برای فیلم!! بهترین جای فیلم وقتیه که فینیکس در جملاتی طولانی و توضیح واضحات از کوتیه معذرت می خواد و می گه بره و کوتیه از ته دل می زنتش! صحنه کاملا بداهه به نظر می اد!!
از نظر بصری فیلم زیباست!! در تمام فیلم داشتم فکر می کردم که این سبک آشناست و وقتی آخر فیلم دوربین دور از شخصیت ها ایستاد و فینیکس رو در چهارچوب در و کوتیه رو در بیرون پنجره و روی قایقی که قرار بوده به رویای آمریکایی برسونتش قاب گرفت، ذهنم داد زد داریوش خنجی! و بله! تیتراژ رو چک کردم، داریوش خنجی مدیر فیلمبرداری بوده!! و خب دیگه الان معلومه که این فیلم سیاه انقدر زیباست!!
No comments:
Post a Comment