اون که گفته خنده بر هر درد بی درمان دواست، گلودرد زمین گاز زنانه با تب و لرز در حد رقص عربی و تهوع اضافه نداشته! آدم وقتی تک تک لنف هاش درد می کنه اصولا نمی تونه بخنده!!
پ. ن. من همین جا درود می فرستم به بانوان شجاعی که ۳-۴ ماه تهوع تحمل می کنن، این یه شبانه روز منو به فکر هاراگیری، الکتروشوک، آمپول هوا یا شوک انسلین انداخت! الان احساس اون دو تا پسر آلمانیه رو دارم که ماه پیش خواستن درد زایمان رو تجربه کنن و کم آوردن بدجور!! یکی شون که طفلک می گفت اصلا از پدر شدن پشیمون شده اگر قراره زنش اینجوری زجر بکشه! (ویدیوش رو یاهو هست. پیدا کنین خب. همه کارو من باید بکنم؟) بامزه اش گزارشگره بود که گزارشش رو اینجوری تموم کرد که تازه به شرطی که زنش مثل خودش نباشه که وسط کار پشیمون شه و بگه دیگه نمی تونم تحمل کنم.
No comments:
Post a Comment