نجامین باتن، تیر شکسته و من!

به میمنت و مبارکی من پاسپورت جدیدم رو گرفتم! این پاسپورت رو بگذاری کنار اون یکی به یه نتیجه بامزه می رسی! عکس این یکی از اون یکی ده سال کوچیکتره! انگار من دارم به جای اینوری به اونوری حرکت می کنم! خودم هم نمی فهمم این روسری سفیده که منو به قیافه یه بچه دبیرستانی کاهش داده یا نیروی شگرفی که صرف می کنم که در بچگی بمونم سرانجام نه تنها نتیجه داده که کمی جلوتر از نتیجه عمل کرده! در هر دو صورت تولد پاسپورتم مبارک!‌ هرچند در ۵ سالگی به لقا الله خواهد پیوست!

پ. ن. معلوم!! تو هر دو رمان، قهرمانش به عقب حرکت می کنه!!