L'homme Qu'on Amait Trop

De
André Techiné

Avec
Guillaume Canet
Catherine Deneuve

116 min. 2014. France

تجربه نشون می ده که فرانسوی ها زندگینامه سازهای خوبی نیستند!! شاید چون انقدر می خوان جانب نگیرن. اما اصلا ساختن زندگینامه آدم ها موضع گیری هست!! به هر حال، فیلم با یک گروه بازیگری قدرتمند و کارگردان قدرتمند تر سردرگم و خسته کننده است!! فیلم نمی خواد طرف موریس یا لوقو ها رو بگیره و چون سرنوشت دختره هیچوقت معلوم نشده به نمادهای کلیشه ای مثل فواره بلند برای مرگش  متوسل می شه و یکی مثل من بارنی وار اون وسط می گه

Boooooorrrrrrinnnng!!!!

بعد هم که نمی دونم این فقط مشکل منه که از فرهنگ 

از عشق به غایتی رسانم   کو ماند، اگرچه من نمانم   میام یا مساله کلی فیلمه اما این عشق های آتشین فرانسوی از درک من خارجه!! نه اینکه من از بقیه مدل هاش چیزی سرم می شه اما می تونم از لحاظ منطقی بفهممشون حالا حس نکردم هم مهم نیست!! اما کم پیش اومده که چنین تصویری من رو قانع کنه!! بازیگرها خوب اند اما گیوم کنه کاملا معلومه هیچی نداشته که بر اساسش نقش رو طراحی کنه!! باز کترین دونوو یه پس زمینه مشخص داره!! 

از اون ور، انقدر سوراخ های فیلم زیادن که آدم می مونه واقعا چقدرش عمدی هست. اگر پسر موریس تا لحظه آخر فیلم معتقده که پدرش بیگناهه برای چی ازش شکایت کرده؟ اصلا وقتی یکی همه پولش رو به تو می ده و از زندگی ات هم می ره بیرون، برای چی باید بکشیش؟ 

پ. ن. امیدوارم محافظه کاری غلیظ آمریکایی ها قدری به  فرانسوی- روشنفکرها سرایت کنه، کوتاه بیان. از همه چیز نمای نزدیک نگیرن!! دیگه بعضی جاها کم مونده بود فیلم مستند تولید کنند! اون هم رو پرده های عظیم اینجا!! یعنی

EEEEEEEEWWWWWWWWWW!!