دوش کرفتن روزانه با كرم ضد افتاب، كلی شال و عينك و ديروز با ديدن خودم تو آينه ٦ متر بريدم هوا! (من سالی يه بار تو آينه نكاه مي كنم. به قول يكي از دوستام، من احتمالا تو يكی از زندگی های قبلی ام دورين گری بودم!) من از اونام كه برنزه نمي شم، صورتی، قرمز و در نهايت بنفش رو ممكنه در من مشاهده كنين ولي اون برنزه جيگری كه ملت با كمی زمينه پوستی تيره تر می شن، در فلز من نيست. خلاصه اينكه من الان صورتی پررنگ يانی ام! ديروز خيلی به خودم دلداری دادم كه معلوم نيست و دوست جان عصر تا منو ديد با شگفتی تمام پرسيد تو سوختی؟ چنان هم تعجب كرده بود كه انگار غروب فسفری ديده!
No comments:
Post a Comment