The Wolf of Wall Street

Director
Martin Scorsese
Starring
Leonardo DiCaprio
Jonah Hill
180 min. 2013. USA

چیزی که آدم رو مبهوت می کنه داستان فیلم، تعداد ناسزاها و استریپرها نیست!! بلکه انرژی وحشتناک دی کاپریو و کارگردانی خارق العاده اسکورسزی (آقا ما تازه فهمیدیم اسم ایشون اینجوری تلفظ می شه! تازه اون آمریکایی هایی که یه رگ ایتالیایی دارن (مثل خود دی کاپریو!) می گن اسکورسسی!! ) هست!!! 

حالا اعتراف می کنم که فیلم جز لیوناردو ها یا اسکورسزی های محبوبم نیست!! یعنی من می تونم ۱۰ بار دیگه 

Mean Streets, Taxi Driver, The Departed  و Good  

Fellas 

  رو ببینم و قربون صدقه شون برم ولی این همین یک بار  بس بود!! شاید به خاطر اینکه فیلم خیلی خیلی به واقعیت وفاداره و با وجود اینکه داستان رو با چاشنی کمدی به خورد تماشاگر می ده، خیلی تلخه!! حقیقتش اینه  که تو زندگی واقعی هم آدم بدها به سزای اعمالشون نمی رسن و همیشه به واسطه پول یا روابطشون از گرفتاری در میان!! فیلم با موفقیت تمام این رو به تصویر می کشه!! لیوناردو که تهیه کننده فیلم هم هست، هفت سال برای ساختن فیلم صبر کرده و دلیل پافشاری اش خیلی بامزه است. تو مصاحبه هاش 

می گفت که وقتی کتاب رو خونده، مبهوت صداقت این آدم شده و اینکه هیچ جا سعی نکرده خودش رو تبرئه کنه!! می گفت خیلی از صحنه ها بود که بهش تلفن می کردم و می پرسیدم آیا زیاده روی کردیم و اون می گفت نه!! ما بدتر از این بودیم!! خلاصه که این صداقت فیلم بیننده رو از پا در میاره!! 

از اون ور، بازیگرها عالی اند!! لیوناردو که خودش بمب انرژی هست و از اونجایی که می دونسته ۸۳ درصد فیلم رو در 

birthday suit اش 

خواهد بود، زحمت کشیده و مقادیری خودش رو لاغر کرده و به روزهای جذابیتش نزدیک شده! (هر چند تو گلدن گلوب و گیلد باز هم چاق شده بود!!)

 از اونجایی هم که این بشر کلا عشق نقش های عوضیه، با چنان دقتی عوضی بودن جردن رو به تصویر کشیده که نمی شه تحسینش نکرد!! اون صحنه اوردوز و خزیدنش روی زمین که دیگه اوج بازیگریه رسما!!!

جونا هیل هم پا به پای لیوناردو اومده!! یعنی کاملا ثابت  کرده که تا حالا نقش درست حسابی به تورش نخورده بوده. اینجا هم مثل همیشه بازیگر مکمله، اما اصلا از لیوناردو کم نمیاره!!‌ گاهی حتی جلو هم می زنه!!! تازه بالاخره لیوناردو یه دوست دیگه بعد از دوست مهدکودکش، توبی مگوایر پیدا کرد و تعداد دوست های مذکر لیوناردو به رقم غرورآفرین ۲!!! افزایش پیدا کرد!! (یعنی کلا جونا هیل رو عزت تپون کرد که شب مونولوگش  تو 

SNL

نه تنها حضور داشت که اون صحنه معروف تایتنیک رو باهاش اجرا کرد! اونم لیوناردویی که جلوش بگن تایتنیک کهیر می زنه!!!)؟

از اون ور، ژان دو ژقدن هم تو فیلم هست که انگلیسی بلد نبودنش کاملا نقطه قوت بازی اشه و تمام مدتی که رو پرده بود، من یه جالباسی تو دهنم گیر کرده بود!!

خلاصه که فیلم دیدنیه!! نمی دونم موندنی هم باشه یا نه!! ولی به یک بار دیدنش حتما می ارزه!!!

 پ. ن. ۱ توصیه ایمنی هم اینکه به شدت گرافیکی هست!! با چهارتا بچه چهارده ساله نرید فیلم رو ببینید!!!گاهی می خواید سرتون رو بکوبین به دیوار!!!

پ. ن. ۲ همه چیز یه ور!!‌ این لیوناردو واقعا با مامانش فیلم رو دیده بود؟ یعنی مرسی فروید!!!!