تولد یه رفیقمون هست! ایشون عمری از ما بزرگ ترن! اما خب دوستیم!! سال هاست! (نه که بقیه دوست های من همه هم سن و سال خود من اند!! همون!!) بعد می خواستم بنویسم که درسته که پیر شدن مون دست خودمون نیست! اما خب می تونیم تصمیم بگیریم که بزرگ نشیم!! (تصمیمی که من ۲۰ سال پیش گرفتم و تا پای جان!!! هم بهش وفادارم!!) اما فکر کردم چند وقت ندیدمش، ممکنه حرف زدن من یادش رفته باشه و بهش بر بخوره!!! یه پیغام آبکی نوشتم!!! یعنی رسما خودم خودم رو سانسور کردم رفت!!! از دست این نقص های فهمی!!!
No comments:
Post a Comment