خانوم گروول عزیز
نمی دونید چقدر کتاب تون رو دوست داشتم. نمی دونید چقدر نوشته های بچه ها دلنشین بود و چقدر باهاشون بغض کردم، خندیدم و ترسیدم و نمی دونید چقدر وقتی به آخر رسیدم و فهمیدم که همه شون رفتن دانشگاه ذوق کردم. ملاله یوسف زای حق داره! یک کتاب، یک دانش آموز و یک معلم می تونن دنیا رو عوض کنن. همه نمی تونن با استفاده تجربه هولناکی مثل هولوکاست انقدر روی ۱۵۰ نوجوان زاغه نشین چنین تاثیر بگذارند و آینده شون رو عوض کنن. حیف که دنیا معلم هایی مثل شما کم داره. 
No comments:
Post a Comment