The Place Beyond the Pines

Director                    

Dereck Cianfrance

Starring

Ryan Gossling

Bradley Cooper

Eve Mendes

2h20, USA, 2012

و بر همگان واضح و مبرهن است که ترا‌‌ژدی از پدر به پسر منتقل می شود!!

یه فیلم خوب! نه محشر! با یه مجموعه بازی خوب! نه محشر! (امسال سال بردلی کوپره!) و یه کارگردانی خوب! نه محشر! نتیجه اینکه وقتی از سینما در میاین نمی خواین یه جوری درست و حسابی کلک کارگردان رو بکنین! (لطفا غیرتی نشین! حسش نیست! من چند وقت یه بار به سینمای کیمیایی گیر ندم، دچار افسردگی ادواری می شم!) اما.... (نکات مثبت و منفی درهمه! به گیرنده های خود گیر ندهید!!)

اول اینکه فیلم، فیلم پدر ها و پسرهاست! یعنی کفه اونوری به اینوری می چربه! خانم ها فقط وظیفه مقدس پسر زاییدن، از دست پدر بچه و بعدا خود بچه حرص خوردن رو دارن! هرکسی می تونست نقش اوا مندس رو بازی کنه اصولا و آب از اب تکون نخوره! حالا چرا مندس رو کارگردان باید جواب بده!

این راین گاسلینگ داره کلیشه مرد تنهای الن دلنی می شه! یعنی باید به سرعت یه نقش دیگه پیدا کنه که بعد از کلیشه پسر طلایی خانواده به دام یه کلیشه دیگه نیفته! ۴۵ دقیقه اول فیلم انگار بازسازی Drive هست فقط این بار گاسلینگ موتور داره! بعد هم که مرسی استفاده ابزاری از گاسلینگ! من و اهریمن ۲ داشتیم می گفتیم اگر نمای معرف مندس رو از دید شخصیت لوک در نظر بگیریم، اصولا آدم وقتی بعد از یکسال عشقش رو می بینه رو بوبزش متمرکز می شه یا رو صورتش آیا؟ (نما متوسطه! اما این بوبزها بدجور وسط تصویرن!) بعد به این نتیجه رسیدیم که اونوری هم جواب می ده! ما خیلی جاها گاسلینگ رو بدون دلیل (یا به دلایل زیبایی شناختی!!) تاپ لس می بینیم! اصلا هم به روند فیلمنامه ربط نداره!

از اون ور، عاشق این بودم که دوربین فاصله اش رو با شخصیت ها حفظ می کنه و شخصیت های انقدر خاکستری اند که نه می تونی دوستشون داشته باشی و نه ازشون متنفر باشی!

می شه فیلم رو کوتاه تر کرد ولی انصافا هرجا که آدم احساس کشش می کنه، یهو!! یه داستان جدید شروع می شه و یه گره تازه رو می شه که توجه آدم رو جلب می کنه!

خنجر زیر چشم گاسلینگ منو کلی یاد اشک جانی دپ تو Cry baby انداخت! یعنی آی عکس مقصود کارگردان؟

دین مک هن اصلا بهش نمیاد بچه اوا مندس و کاسلینگ باشه ولی آی می تونه بچه لیوناردو رو بازی کنه! یعنی قیافه اش به شدت شبیه مارمولکی های لیوناردو هست. بازی اش هم انصافا خوبه!

شما ری لیوتا رو ببینین براتون تعلیق باقی می مونه آخه؟ یاد رفقای خوب نمی افتین؟ معلومه که لیوتا تو دسته پلیس فاسدهاست!

فیلمنامه خوبی هست، فیلم هم ظرافت های بصری جذابی داره. نمی دونم چرا خیلی به دل من ننشسته! شاید چون من هنوز عقیده دارم که فراتر از کاج ها، جایی هست و همه محکوم به این بی معنایی عمیق نیستن! می دونم من hopelessly رمانتیک ام!