این آقای دوچرخه ساز من رو دق داد ! تا حالا شاید من ده بار پیشش رفتم و یه چیزی رو درست کرده و بعدش گفته نه این فقط گوشه اینجای پلاستیکش باید مثلا خم می شد!!این که پول گرفتن نداره!! کاری کرد که وقتی رضایت داد و لاستیک دوچرخه رو عوض کرد و بالاخره پول گرفت، من رو عرش سیر کردم! اصلا این اواخر هر وقت می رم اونجا یه میل عجیبی دارم که همه محصولاتش رو بخرم. اگر فردا من یک سبد گل گلی بستم به دوچرخه ام تعجب نکنین!!
پ. ن. این رفتار خیلی عادیه اینجا. دفعه پیش رفته بودم عینک فروشی ببینم میشه دسته عینکم رو تعمیر کرد. همین مدل عینک رو قبلا داشتم و تو ایران وقتی پلش ترک برداشت گفتن هیچ راهی نداره. اینجا خانم عینک فروش محترم با حوصله رفت همه تیکه ها رو یکی یکی آورد و امتحان کرد و آخرش گفت این قرمزه بهش می خوره فقط. اگر خوشت نمیاد که ولش کن. گفتم ایراد نداره و اون تیکه اصلا به چشم نمیاد. مراسم پیدا کردن و اینا ۴۵ دقیقه طول کشید و آخرش خانم گفت کاری نکرده که پول بگیره. یعنی وجدان کاری اینا منو دق داد!!
No comments:
Post a Comment