دوست بنفش ملایم عزیز!!! نمی دونی چقدر معرکه ای!! نمی دونی چقدر لذت داره که هنوز یک نفر تو زندگی من هست که دقیقا دقیقا مثل من فکر می کنه و گاهی حتی واکنش های یکسان نشون می ده!!! هروقت که با هم حرف می زنیم و دغدغه ها و نگرانی ها و شادی هامون انقدر شبیهه، من تا مدتی کمتر احساس دورافتادگی از هم سن و سال هام می کنم. مخصوصا حالا که همه دچار زندگی شدند و حقیقتش دیگه حرفی با هم نداریم!! ولی با تو همیشه حرف هست!! وقت هم کم میاد!!! اما فقط این نیست! تو از محدود آدم هایی هستی که به معنای واقعی کلمه خودشون اند!! از اون هایی که واقعا از ته دل از خوشحالی همه خوشحال می شن و اگر واقعا بتونند برای کسی کاری بکنند دریغ نمی کنند. از اون آدم هایی که خدا رو شکر، تو زندگی من زیادند و من خیلی دوست دارم شبیهشون باشم. دوست بنفش ملایم عزیز، فقط می خوام بنویسم که خیلی خوشحالم که هستی! دنیا بدون تو چیزی کم داشت!!
No comments:
Post a Comment